ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Επιμένει ο Ραγκούσης: «Ιστορικό λάθος» το να συνεργαστεί το Κίνημα Αλλαγής με τη Δεξιά

Κάθετος στη θέση του πως το Κίνημα Αλλαγής δεν θα πρέπει να συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία εμφανίστηκε για μια ακόμα φορά ο Γιάννης Ραγκούσης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Νέα Σελίδα».

«Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, του οποίου ήμασταν μέλη η συντριπτική πλειονότητα στο Κίνημα Αλλαγής, ήταν από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του ξεκάθαρο ως προς την τοποθέτησή του στην Αριστερά. Οι μεταμοντέρνες αποϊδεολογικοποιημένες λογικές, που εξομοιώνουν τη συντηρητική με την προοδευτική παράταξη, απλώς υποκρύπτουν ιδιοτελείς προσωπικές στρατηγικές και πολιτικές καριέρες χωρίς αρχές και αξίες. Ως ΠΑΣΟΚ, μεγαλώσαμε επικρίνοντας το ΚΚΕ για το ιστορικό λάθος «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος». Ενα ιστορικό λάθος που το πλήρωσαν ακριβά τόσο η χώρα όσο και η δημοκρατική – προοδευτική παράταξη» αναφέρει συγκεκριμένα ο κ. Ραγκούσης.

Σε αυτό το πλαίσιο, διαμηνύει πως δεν είναι διατεθειμένος να γίνει «συνένοχος στη διάπραξη του ίδιου ιστορικού λάθος».

Μάλιστα ο κ. Ραγκούσης εξέφρασε για μια ακόμα φορά την αντίθεσή του με τις θέσεις του Ευ. Βενιζέλου, ζητώντας από το πολιτικό συμβούλιο του κινήματος να πάρει θέση εναντίον τους.

«Απέναντι στη συγκεκριμένη πρόταση Βενιζέλου, να ξαναγίνουμε συνεργάτες της Δεξιάς και, μάλιστα, και εκτός μνημονίων, ή σιωπάς ή έρχεσαι σε ρήξη. Η σιωπή, που συνοδεύεται από την τοποθέτηση ότι πρώτα θα γίνουν εκλογές και μετά θα ανακοινώσουμε τις επιλογές μας, σημαίνει αποδοχή της συγκεκριμένης δεξιάς ατζέντας. Ισοδυναμεί με προαναγγελία ότι το Κίνημα Αλλαγής θα συμπράξει κυβερνητικά με τον κ. Μητσοτάκη την επομένη των εκλογών. Σε τέτοιες στρατηγικές επιλογές οφείλεται η συνεχής και σημαντικά καθοδική πορεία που καταγράφεται για το Κίνημα Αλλαγής στις έρευνες. Αυτή η πτωτική πορεία δεν είναι μόνο απογοητευτική, είναι και εξοργιστική, γιατί δεν ήταν μοιραία, δεν ήταν προκαθορισμένη», ανέφερε ο κ. Ραγκούσης.

Σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο να ισχύσει η απλή αναολογική στις αμέσως επόμενες εκλογές, σημειώνει πως δυστυχώς προς το παρόν η ευκαιρία χάθηκε και εκφράζει την ελπίδα ότι «θα μπορούσαν να διαμορφωθούν οι κατάλληλες πολιτικές συνθήκες ώστε το ιστορικό αυτό λάθος να διορθωθεί».