Έχουμε μία κυβέρνηση με μια εξαιρετικά νωπή λαϊκή εντολή ολίγων ημερών. Νωπή αλλά και ισχυρή λαϊκή εντολή. Μία κυβέρνηση που σχηματίστηκε με την προεκλογική δέσμευση να δώσει τη μάχη σε δύο μέτωπα. Το πρώτο είναι με τους εταίρους για τη ρύθμιση του χρέους, χωρίς νέο μνημόνιο και άγρια μέτρα. Το δεύτερο αυτό της ανθρωπιστικής κρίσης προκειμένου να ανακουφιστούν τα κοινωνικά στρώματα που έχουν πληγεί άγρια από την τυφλή και οριζόντια λιτότητα.
Αυτό που έκανε ο Τσίπρας και στα δύο ραντεβού που είχε στο Μαξίμου, τόσο με τον Σουλτς όσο και με τον «σκληρό» Ντάιζελμπλουμ ήταν να… πρωτοτυπήσει για τα ελληνικά δεδομένα επαναλαμβάνοντας τα όσα έλεγε και πριν τις εκλογές! Τους είπε δηλαδή ότι δεν προτίθεται να αγνοήσει την εντολή που του έδωσε ο ελληνικός λαός. Το ίδιο αναμένεται να κάνει και στις επαφές που θα έχει σε Ρώμη και Παρίσι αλλά και στη σύνοδο κορυφής σε δύο εβδομάδες. Το ίδιο έκανε και από την πρώτη μέρα που ανέλαβε σε εσωτερικό μέτωπο, επιβεβαιώνοντας ότι όσα εξήγγειλε στη Θεσσαλονίκη προεκλογικά, θα εφαρμοστούν στο ακέραιο.
Και για να καταλάβω, αυτό άραγε είναι κάτι που… ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ; Θα ήθελαν δηλαδή κάποιοι να κάνει ο Τσίπρας ό,τι και οι προηγούμενοι; Να υπογράψει ένα νέο μνημόνιο με τη δικαιολογία ότι παρέλαβε δεσμεύσεις και υπογραφές που ανακαλούνται; Και όχι να να διαπραγματευθεί; Θα θέλαμε επίσης να πάρει πίσω το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης;
Η γνώμη μου είναι να παραμείνουμε ψύχραιμοι και να δώσουμε χρόνο και χώρο στη νέα κυβέρνηση να διαπραγματευθεί για να πετύχει αυτό που οι πολίτες με την ψήφο τους της ζήτησαν να κάνει. Να χαλαρώσει τα δεινά του μνημονίου. Η διαπραγμάτευση μόλις ξεκίνησε και [εχει πολύ και δύσκολο δρόμο μπροστά της.
Το αν ο Ντάιζελμπλουμ χολώθηκε με τα όσα του είπε ο Βαρουφάκης, λίγο θα πρέπει να μας ενδιαφέρει. Γιατί αν δεν κάνω λάθος την τελευταία φορά που χαμογέλασε ο Ντάιζελμπλουμ, εκείνη που είπε «ουάου» ήταν η ελληνική κοινωνία από τα μέτρα, τους φόρους και τις περικοπές!