Ο Ερντογάν υποστηρίζει πως η Τουρκία δεν θα κατακτήσει εδάφη της Συρίας προκειμένου να καθησυχάσει την διεθνή κοινή γνώμη. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να απειλήσει όσους δεν τον πιστεύουν πως θα σταματήσει την «ειρηνευτική επιχείρηση» της Τουρκίας και στην συνέχεια αντί να εγκαταστήσει πρόσφυγες στα «απελευθερωμένα» εδάφη της Συρίας θα τους στείλει στην Ευρώπη.
Γράφει ο Κώστας Αττίας
Η Τουρκία δεν γλυκοκοιτάζει για πρώτη φορά στην ιστορία της τα εδάφη της Συρίας. Και δεν είναι η πρώτη φορά που, αν το σχέδιο του Ερντογάν πάει όπως φαίνεται πως το υπολογίζει, θα προσαρτήσει εδάφη όχι με την βία αλλά με την «θέληση» των κατοίκων τους. Το 1939 η Συρία χάνει την Αλεξανδρέττα, πόλη που φέρει το όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, με ένα …δημοψήφισμα! Την ισχύ αυτού του δημοψηφίσματος αμφισβητούν οι γείτονες της Τουρκίας που είδαν τα εδάφη τους να αλλάζουν χέρια όμως αυτό μικρή αξία έχει για το κράτος – ταραξία της περιοχής.
Πως φτάσαμε όμως στο δημοψήφισμα; Η πόλη στους Ρωμαϊκούς χρόνους θεωρείτο μια δευτερεύουσας σημασίας πόλη για αυτό είχε και το υποκοριστικό μικρή Αλεξάνδρεια (Αλεξανδρέττα), ο Σελίμ ο πρώτος στα 1515 κατακτά την πόλη που περνάει στην Οθωμανική αυτοκρατορία, η παραθαλάσσια πόλη θα ακμάσει αλλά γύρω στα 1900 θα βρεθεί να υπολείπεται της Βυρητού και της Τρίπολης, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο θα γίνει έδαφος υπο Γαλλική κατοχή. Μεταξύ του 1921 και του 1937 η πόλη απολαμβάνει αυτονομίας στην υπό Γαλλικό έλεγχο Συρία. Οι Γάλλοι σε αναφορές του 1936 εκτιμούν πως οι κάτοικοι της είναι κατά 39% Τούρκοι , 38 % Άραβες (Σουνίτες περίπου το 10%), 11% Αρμένιοι.
Υπάρχουν επίσης γύρω στο 8% Χριστιανοί διαφόρων δογμάτων. Έναν χρόνο μετά από αυτές τις αναφορές στα 1937 οι Τούρκοι αμφισβητούν την ειρηνευτική συμφωνία που έχουν από το 1926 και οι Γάλλοι για να τους σταματήσουν στέλνουν ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις. Τελικά θα επέλθει συμφωνία, οι Γάλλοι επείδή δεν θέλουν να δουν την Αλεξανδρέττα να περνάει στα χέρια του Ιταλικού επεκτατισμού της εποχής δέχονται να υπάρξει πλειοψηφία 22 Τούρκων από τις συνολικά 40 θέσεις που προβλέπει η εκπροσώπηση της περιοχής. Το 1939 με ένα δημοψήφισμα και επίσημα η Αλεξανδρέττα ονομάζεται τουρκικό έδαφος.
Η Συρία αμφισβητεί το δημοψήφισμα και λέει πως είχα διωχθεί Άραβες και Αρμένιοι κάτοικοι οι οποίοι αντικαταστάθηκαν από Τούρκους. Ιστορικές αναφορές λένε πως υπήρξε μαζική έξοδος γηγενών πληθυσμών επιβεβαιώνοντας πως οι Τούρκοι «έστησαν» το δημοψήφισμα. Αυτό το σχέδιο όπως όλα δείχνουν θέλει να επαναλάβει ο Ερντογάν τοποθετώντας σε πρώτη φάση όσους και όποιους πρόσφυγες πιστεύει ο ίδιος πως θα πρέπει να βρεθούν στην ζώνη ασφαλείας που ετοιμάζει.
Μια ζώνη που φυσικά θα προστατεύουν τουρκικά στρατεύματα και στην οποία είναι αναμενόμενο για ανθρωπιστικούς λόγους να αναπτυχθούν υποδομές υπό τουρκική σημαία. Νοσοκομεία, σχολεία, υπηρεσίες για την ανοικοδόμηση της περιοχής, κτλ τα οποία θα στελεχώνονται από Τούρκους οι οποίοι πιθανότατα σύντομα θα ζητήσουν να αποφασίσουν μαζί με τους υπόλοιπους κάτοικους της περιοχής αν θέλουν να είναι αυτόνομοι, να βρεθούν ως νέο έδαφος στην ισοπεδωμένη από τον πόλεμο Συρία ή να αφεθούν στην αγκαλιά της στοργικής Τουρκίας….