Οι χλιαρές, τουλάχιστον, αντιδράσεις του Διεθνούς Παράγοντα για την Αγία Σοφία προβληματίζουν την Ελλάδα. Θέμα δημιουργείται και από τις μάλλον καθυστερημένες πιέσεις προς Διεθνείς Οργανισμούς αλλά και από την αργή ενεργοποίηση της Διεθνούς κοινής γνώμης για το θέμα.
- Γράφει ο Κώστας Αττίας
Η Ελλάδα όπως φαίνεται έχασε χρόνο καθώς ήταν αφοσιωμένη στο εσωτερικό της από την μία και λείπει από την άλλη ένας μηχανισμός που να μην εξαρτάται από την κατά καιρούς πολιτική συγκυρία αλλά να λειτουργεί στα πρότυπα ενός διαρκούς υπερκομματικού οργάνου που θα παρακολουθεί όλα τα θέματα εθνικού ενδιαφέροντος, κάτι που ανεξάρτητα από το αν η Ελλάδα θεωρεί διμερές ή διεθνές θέμα την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, θα επέτρεπε την σταθερή παρακολούθηση ενός ζητήματος που είναι γνωστό από το 2016.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστική για το ότι η Ελλάδα ήξερε τι έρχεται η δήλωση στο ραδιόφωνο του Alpha τον Ιούνιο του 2016 του τότε αναπληρωτή Υπουργού Άμυνας Δ. Βίτσα πως «αν και πόσο κατανοεί η Τουρκία, η κυβέρνησή της, ότι η Αγία Σοφία είναι ένα προστατευόμενο μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς και την ίδια ώρα πάει να την μετατρέψει σε κάτι άλλο, είναι ένα ζήτημα».
Η Ελλάδα από το 2016 ως το 2020 έδειξε να ξεχνάει ή να υποβαθμίζει ένα θέμα που κυρίως αφορά την ίδια και λιγότερο τον υπόλοιπο κόσμο όπως έδειξαν και τα σχόλια που ακολούθησαν την απόφαση του σουλτάνου.
Η κίνηση αυτή φαίνεται πως έχει να κάνει και με την σταθερή τακτική της χώρας μας να αποφεύγει να «ανεβάζει» τους τόνους και να μαζεύει τα θέματα κάτω από το χαλί ελπίζοντας πως η Τουρκία θα λογικευτεί από μόνη της κάτι που όπως φαίνεται δεν γίνεται και αυτό θα πρέπει να γίνει μάθημα για όσα θέματα και τώρα ανοίγει η Τουρκία, πριν την επόμενη δυσάρεστη έκπληξη.