Ο 9χρονος Κωνσταντίνος, ένας από τους μικρούς ασθενείς του ξενώνα της ΕΛΠΙΔΑΣ, πριν μερικούς μήνες διαγνώστηκε με ραβδομυοσάρκωμα, ένα σπάνιο και επιθετικό καρκίνο των μαλακών ιστών.
Μετά από μια μεγάλη «μάχη», η κατάσταση της υγείας του έχει παρουσιάσει σημαντική βελτίωση και αναμένεται να βγει από το νοσοκομείο τη νέα χρονιά. Έχοντας νικήσει την ασθένειά του, με χαμόγελο και αισιοδοξία, μίλησε στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» για τον μακρύ και επίπονο αγώνα του.
«Ήρθα εδώ στις 8 Μαΐου, ημέρα Πέμπτη. Εκείνη την ημέρα ξύπνησα με έναν πολύ βαρύ πόνο στην κοιλιά», είπε, εξηγώντας πώς ένας αρχικά «απλός» πόνος εξελίχθηκε σε κάτι πολύ σοβαρό. Μετά από εξετάσεις, οι γιατροί εντόπισαν έναν όγκο 10 εκατοστών και η οικογένεια πήρε άμεσα τον δρόμο για την «ΕΛΠΙΔΑ».
Πριν βρεθεί στο νοσοκομείο, είχε μια περίεργη επιθυμία: «Πριν από αυτό ήθελα μία μέρα να πάω σε ένα νοσοκομείο. Δεν ξέρω γιατί ήθελα να το ζήσω. Και μόλις πήγα, είπα “Παναγία μου, να μην μου ξανατύχει ποτέ αυτό”».
Αρχικά πίστευε πως η νοσηλεία θα κρατούσε μόνο λίγες ημέρες. «Ο σκοπός μου ήταν να κάτσω μία-δύο μερούλες. Και αυτές οι μία-δύο μερούλες έγιναν ξαφνικά εννιά μήνες. Εννιά μήνες δύναμης», είπε χαρακτηριστικά.
Ο Κωνσταντίνος μίλησε με ενσυναίσθηση και ωριμότητα που σπάνια συναντά κανείς σε ένα παιδί. Παραδέχθηκε ότι αναρωτήθηκε πολλές φορές «γιατί σε μένα», όμως με τον καιρό κατάλαβε πως αυτή η σκέψη δεν τον βοηθούσε. «Μετά από ένα χρονικό διάστημα το κατάλαβα ότι δεν ήταν σωστό. Επειδή από αυτό παίρνω δύναμη και κερδίζω πράγματα».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον πατέρα του, λέγοντας πως παίζει καθοριστικό ρόλο στην ψυχολογία του, ενώ μίλησε με πολλή αγάπη και κατανόηση για τον μεγαλύτερο αδερφό του, που είναι 14 ετών.
«Καμιά φορά σκέφτομαι ότι μπορεί να περνάει και κάτι πιο δύσκολο από μένα. Είναι μόνος του, χωρίς την οικογένειά του και με τον αδερφό του άρρωστο».
Ο Κωνσταντίνος μίλησε και για τον φόβο που ένιωθε πριν από τις χημειοθεραπείες. «Φοβόμουν πολύ να μπω. Και έλεγα το “Πάτερ Ημών” και κατευθείαν ο φόβος μου έφευγε. Έλεγα: εγώ θα τα καταφέρω, επειδή είμαι δυνατός».
Η πίστη του, όπως εξήγησε, υπήρχε και πριν από την ασθένεια, όμως δυνάμωσε ακόμη περισσότερο. «Ήταν σαν να προετοιμαζόμουν, σαν για έναν αγώνα ποδοσφαίρου».
Ο Κωνσταντίνος έστειλε ένα δυνατό μήνυμα στα άλλα παιδιά: «Θέλω να πω στα παιδιά να διαβάσουν, να ρωτήσουν τους γονείς τους τι περνάνε κάποια άλλα παιδιά. Να καταλάβουν ότι υπάρχουν πιο σοβαρά προβλήματα. Και μακάρι να μην τους τύχει ποτέ. Αν όμως τους τύχει, θα καταλάβουν ότι θα πάρουν δύναμη μέσα από αυτό».
Δείτε το ρεπορτάζ του STAR