"Έρχεται η στιγμή, λέει ο ποιητής, να αποφασίσεις με ποιούς θα πας και ποιούς θα αφήσεις. Ο ΠΘ και σειρά Υπουργών έκαναν στο χθεσινό ΥΣ τις επιλογές τους και εγώ κατοπιν τις δικές μου. Είναι καλό να θυμούνται, όμως, τον στίχο: βαθιά να με θάψουν θέλησαν, ξέχασαν οτι είμαι σπόρος", λέει ο Νίκος Κοτζιάς με ανακοίνωσή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter.
Εν τω μεταξύ, πρωτοβουλία για να σχηματιστεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία, προκειμένου η Βουλή να ψηφίσει νόμο, με τον οποίο θα αποκτήσει την αρμοδιότητα να ελέγχει τα ονομαζόμενα «μυστικά κονδύλια» όλων των υπουργείων, αναλαμβάνει άμεσα ο υπουργός Εξωτερικών, κ .Νίκος Κοτζιάς, όπως αναφέρουν πρόσωπα του περιβάλλοντός του. Να σημειωθεί πως μέχρι σήμερα, από τον δημοκρατικό έλεγχο του Κοινοβουλίου περνάνε τα «απόρρητα κονδύλια» μόνον του υπουργείου Εξωτερικών, βάσει νόμου που αυτοβούλως προώθησε ο κ. Κοτζιάς και ψηφίστηκε από τη Βουλή στην αρχή του 2017.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο κ. Κοτζιάς έχει ζητήσει επίμονα από τον πρωθυπουργό, κ. Αλέξη Τσίπρα, να ισχύει ο ίδιος νόμος που εφαρμόζεται για το υπουργείο Εξωτερικών, και για όλα τα υπόλοιπα υπουργεία που στον προϋπολογισμό τους έχουν «απόρρητα κονδύλια». Ένα από τα υπουργεία που επίσης έχουν «μυστικά κονδύλια», είναι το υπουργείο Αμύνης. Ο κ. Νίκος Κοτζιάς επανέφερε αυτή την πρότασή του και χτες, κατά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Κάτι που προκάλεσε, όπως αναφέρεται εκτενώς στον Τύπο, την επίθεση του κ. Καμμένου στο πρόσωπο του κ. Κοτζιά.
Το ΥΠΕΞ είναι το μοναδικό υπουργείο που «περνάει» τα «μυστικά κονδύλιά» του από τη Βουλή. Αυτό έγινε με νόμο του 2017.
Άτομα του περιβάλλοντος του υπουργού, υπενθυμίζουν την τοποθέτηση του κ. Κοτζιά στη Βουλή:
«(…) Τώρα, σχετικά με τα απόρρητα. Είναι μια τολμηρή πράξη. Άκουσα την πρόταση που λέει να ορίσουμε έναν δικαστικό, τον Γενικό Γραμματέα και τον Πρόεδρο της Βουλής. Προσέξτε να δείτε, ο Γενικός Γραμματέας –ο υπηρεσιακός, δεν μιλάμε για πολιτικό, αυτός είναι ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου- είναι αυτός που διαχειρίζεται και ελέγχει τις δαπάνες από τα απόρρητα. Δεν μπορεί να είναι και αυτός που αποφασίζει.
Δεύτερον, ο δικαστικός να έρθει και στο Υπουργείο. Έρχονται οι δικαστικοί. Αλλά το νόημα του νόμου δεν είναι να ορίσω κάποιον παραπάνω πάνω στο Υπουργείο. Αν χρειαστεί, να βάλουμε και δέκα. Το νόημα του νόμου είναι ότι δεν μπορεί να υπάρχει τίποτα που να είναι μυστικό από τη Βουλή. Δεν υπάρχει καμία πολιτική ενέργεια που να μπορεί να αποκλείσει κανείς από τα δικαιώματα της Βουλής.
Κατά συνέπεια, πρέπει η Βουλή να τα βλέπει. Δεν είναι θέμα να τα βλέπει ένας πρόεδρος δικαστηρίου. Η Βουλή πρέπει να τα βλέπει.
Πώς να τα βλέπει; Συνεννοηθήκαμε με τον Πρόεδρο της Βουλής, ένα εξαιρετικό Βουλευτή και κοινοβουλευτικό άντρα, και φέραμε τη συγκεκριμένη τροποποίηση. Να το βλέπει η Επιτροπή, να μην το μοιράζεται, να το διαβάζει εκεί, να αποφασίζει, να πηγαίνουν πίσω στο Υπουργείο Εξωτερικών επιτόπου.
Έχει δίκιο ο εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ότι πρέπει να διασφαλίζουμε τα ζητήματα της διαφάνειας, αλλά στους εκπροσώπους των κομμάτων, που είμαι πεπεισμένος ότι με ευθύνη τα κόμματα θα τους διορίσουν ή θα τους προτείνουν για αυτήν την Επιτροπή, γιατί να έχω εγώ λιγότερη εμπιστοσύνη από ό,τι έχω στους διοικητικούς υπαλλήλους που βλέπουν τις απόρρητες δαπάνες; Δεν εμπιστεύομαι την ελληνική Βουλή λιγότερο από το ελληνικό Δημόσιο. Αυτή είναι η άποψή μας και για αυτήν τη διαφάνεια συζητάμε (…)».