Συγκλονίζει η μαρτυρία εγκαυματία από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι που έμεινε δύο εβδομάδες στην εντατική και 66 ημέρες στο νοσοκομείο. Επτά μήνες μετά η Κάλλι Αναγνώστου μίλησε στον ΣΚΑΪ για τις τραγικές στιγμές που έζησε και συνεχίζει να ζει μέχρι σήμερα αυτή, ο 6χρονος γιός της και τα πεθερικά της.
Η εγκαυματίας αποκαλύπτει πως δυσκολεύεται να περπατήσει, ενώ δεν μπορεί να κάθεται κάτω από τον ήλιο ενώ τονίζει πως όλοι όσοι επέζησαν από την φονική πυρκαγιά είναι «ζωντανοί νεκροί».
«Την ώρα που τρέχαμε για να σωθούμε από τις φλόγες, άκουγα το παιδί μου να φωνάζει καίγονται ντα πόδια μου, μαμά θα πεθάνω και το μόνο που μπορούσα να του πω ήταν “τρέξε”, δεν μπορούσαν να αφήσω τον πανικό να με κυριεύσει, βρισκόμασταν σε εμπόλεμη ζώνη, ακούγαμε εκρήξεις, ουρλιαχτά και φωνές, ενώ αντικρίζαμε και εικόνες φρίκης», εξομολογείται.
«Το παιδί μου με ρωτάει: Μαμά γιατί έχεις γίνει έτσι, γιατί έχεις αλλάξει, θα ξαναγίνεις ποτέ όπως ήσουν και αν θα ξαναγίνει και αυτό όπως ήταν», συμπληρώνει.
Όσοι φέρουν ευθύνες, να πληρώσουν
«Όταν εγώ και ο άνδρας μου κάνουμε μπάνιο το παιδί μας, αυτό μας φωνάζει “δεν μπορείτε να με πονάτε έτσι”», λέει η Κάλλι.
«Έχω απίστευτο πόνο, πολύ έντονες φαγούρες, κάθε φορά που αλλάζει ο καιρός με επηρεάζει πάρα πολύ. Δεν μπορώ να ξύσω το σώμα μου γιατί θα αφήσω σημάδια και δεν μπορώ να κοιμηθώ εάν δεν πάρω ηρεμιστικά. Το παιδί μου δεν το καταλαβαίνει αυτό και το κάνει συνεχώς με αποτέλεσμα να κόβει κομμάτια από το σώμα του χωρίς να το καταλαβαίνει», συμπληρώνει.
«Πολλές φορές όσο βρισκόμουν στο νοσοκομείο ευχόμουν να είχα πεθάνει, επειδή δεν κατάφερα να προστατέψω το παιδί μου και επειδή ήξερα τι μας περιμένει», δηλώνει, ενώ συμπληρώνει πως το παιδί της γνωρίζει ότι άλλα παιδάκια έχασαν τη ζωή τους και ότι αυτός ζει από τύχη.
«Πολύς κόσμος πιστεύει ότι όλο αυτό έχει τελειώσει, επειδή δεν το έχουν ζήσει, στην πραγματικότητα είναι ένας καθημερινός αγώνας», λέει η μητέρα του 6χρονου και προσθέτει: «Τα τραύματα του παιδιού μου είναι κυρίως επιφανειακά και του επιτρέπεται να κάνει πράγματα στην καθημερινότητά του με μια μικρή δυσκολία».
«Έκανα μεταμοσχεύσεις όπου από το 40% των εγκαυμάτων έφτασα στο 80% από τις πληγές και αυτό θέλει πολύ περισσότερο χρόνο και επούλωσης και αποκατάστασης.
Για το πώς βρέθηκαν στο Μάτι: «Μέναμε μόνιμα στο Ντουμπάι , πήγαμε στο μάτι για διακοπές, φύγαμε από εκεί για να μην μας κάψει η ζέστη και τελικά καήκαμε ζωντανοί. Πλέον ζούμε αναγκαστικά στην Ελλάδα, καθώς πρέπει να κάνω διορθωτικές επεμβάσεις, καθώς και άλλα σημαντικά πράγματα που πρέπει να γίνουν και μας αποτρέπουν να γυρίσουμε πίσω».
Η εγκαυματίας μίλησε και για το πώς αντιλήφθηκαν ότι οι φλόγες έφτασαν στο σπίτι τους και για το πώς κατάφεραν να σωθούν:
«Κοιμόμασταν και καταλάβαμε τι συμβαίνει από την έντονη οσμή που υπήρχε. Όταν τρέχαμε για να σωθούμε η φωτιά βρισκόταν στα δύο μέτρα πίσω μας και στο πλάι από την αριστερή πλευρά. Στο σημείο που βρισκόμασταν δεν υπήρχαν καθόλου πυροσβεστικές δυνάμεις».
«Καταλήξαμε στο λιμάνι χάρη σε ένα παιδί που εκείνη την ώρα έβγαινε από το σπίτι του και σταμάτησε με το αυτοκίνητό του, γιατί μας είδε μέσα στους καπνούς και μας έβαλε μέσα», συμπλήρωσε.
«Αναγκαστικά συζητάω με το παιδί μου για τα όσα συνέβησαν, γιατί ο μικρός έχει πάρα πολλά ερωτήματα, προσπαθώ να του απαντάω με όση περισσότερη ειλικρίνεια μπορώ, δεν είναι σωστό να του κρύβω πράγματα», δηλώνει.
«Δεν έχω πάρει απαντήσεις και είμαι σίγουρη ότι δεν πρόκειται να πάρω τις απαντήσεις που θα ήθελα όπως και ότι δεν θα πάρω ούτε τη δικαίωση που θα ήθελα. Θέλω να αποδοθούν πραγματικές ευθύνες, θέλω κάποιοι άνθρωποι να αναλάβουν αυτές τις ευθύνες και να πληρώσουν με τον όποιο νόμιμο τρόπο υπάρχει», τονίζει.
Η ίδια καταλήγει λέγοντας πως πιστεύει με βεβαιότητα «ότι και φέτος θα έχει φωτιές και πρέπει μέσα από εμάς να πάρουν μέτρα για να μην γίνουν τα ίδια».
Βρισκόμασταν σε εμπόλεμη ζώνη, ακούγαμε εκρήξεις, ουρλιαχτά και φωνές, ενώ αντικρίζαμε και εικόνες φρίκης.