Είχα μαζί της κάπελα, λαμπερές καρφίτσες και γούνες, έτριβε το πρόσωπό της με φακελάκια τσαγιού για να δώσει χρώμα και φωτογραφιζόταν σε αυτόματα μηχανήματα. Ο λόγος για μια «άθλια» των δρόμων, μια γυναίκα άστεγη στους δρόμους του Σικάγο.
Έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί η ζωή της Λι Γκοντιέ. Στους δρόμους, όπου ζει, βρήκε τον τρόπο να κάνει τέχνη, μια τέχνη δραματική, αλλά τόσο όμορφη. Στους περαστικούς του Σικάγο πουλούσε τα έργα της για 20 δολάρια τη φωτογραφία και ζούσε από τα έσοδα.
Έκανε μπάνιο σε ξενοδοχεία και κοιμόταν σε παγκάκια από τη στιγμή που έχασε τα δύο της παιδιά. Όσοι την ήξεραν μιλούσαν για μια καλλιτέχνιδα.
Άρχιζε να φωτογραφίζει τον εαυτό της τη δεκαετία του '70. Ζούσε επί 30 χρόνια στους δρόμους και είχε το δικό της καλλιτεχνικό στυλ.
Κομψότητα και φινέτσα, κάθε φωτογραφία την περνούσε από πάνω με στυλό ή μολύβι ματιών. Έπειτα τις κρατούσε σε ένα φάκελο δίπλα στο παγκάκι της και όποιος ήθελε μπορούσε να διαλέξει όποια του ταιριάζει.
Σήμερα μια φωτογραφία της Λι Γκοντιέ αξίζει χιλιάδες δολάρια στο χρηματιστήριο της τέχνης και οι ιστορικοί της τέχνης θεωρούν το έργο της ισχυρό σε πολλά επίπεδα.
