ΔΙΕΘΝΗ

«Έφυγε» ο Φράνκο Τζεφιρέλι

Την τελευταία του πνοή στα 96 του χρόνια άφησε ο θρυλικός σκηνοθέτης του «Ιησού από τη Ναζαρέτ» και όχι μόνο, Φράνκο Τζεφιρέλι. Ο ίδιος πέθανε στη Ρώμη, όπου έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του.

Έγινε γνωστός για αρκετές από τις ταινίες που σκηνοθέτησε, ιδιαίτερα η ταινία Ρωμαίος και Ιουλιέτα (1968), για την οποία έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ. Η ταινία του The Taming of the Shrew (1967) με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Ρίτσαρντ Μπάρτον παραμένει η καλύτερη κινηματογραφική διασκευή της ομώνυμης παράστασης, ενώ η μίνι σειρά του Ιησούς από την Ναζαρέτ (1977) κέρδισε αναγνωρισιμότητα και προβάλλεται ακόμα και σήμερα κατά το Πάσχα σε πολλές χώρες.

«Ποτέ δεν ήθελα να έρθει αυτή η μέρα. Ο Φράνκο Τζεφιρέλι έφυγε σήμερα το πρωί. Συμπάσχω με τον πόνο των αγαπημένων του. Αντίο Αγαπητέ Κύριε, η Φλωρεντία δεν θα σε ξεχάσει ποτέ », γράφει ο δήμαρχος της πόλης, Ντάριο Ναρντέλλα στο twitter.

Γεννήθηκε στα περίχωρα της Φλωρεντίας ως Τζιανφράνκο Κόρσι (Gianfranco Corsi). Μητέρα του ήταν η Alaide Garosi, σχεδιάστρια μόδας, και πατέρας του ο Ottorino Corsi, έμπορος μαλλιού και μεταξιού. Οι δυο γονείς του ξαναπαντρεύτηκαν και η Alaide δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το δικό της επίθετο ή του Corsi για το παιδί της. Επέλεξε το επίθετο «Zeffiretti», λέξη που αναφέρεται στην όπερα του Μότσαρτ Idomeneo. Ωστόσο, το όνομα αυτό γράφτηκε λάθος στο δημοτολόγιο και έγινε Τζεφιρέλι. Όταν ήταν 6 ετών, η μητέρα του πέθανε και ο ίδιος μεγάλωσε υπό την φροντίδα της αγγλικής κοινότητας μεταναστών.

Ιταλοί ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι ο Τζεφιρέλι αποτελεί μέρος μιας ομάδας ανθρώπων που είναι συγγενείς με τον Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ο Τζεφιρέλι είναι απόγονος ενός από τα αδέρφια του ντα Βίντσι.

Ο Τζεφιρέλι αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών το 1941 και, ακολουθώντας την συμβουλή του πατέρα του, εισήχθη στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας όπου σπούδασε αρχιτεκτονική και τέχνη. Μετά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πολέμησε ως αντάρτης προτού συναντηθεί με τους βρετανούς στρατιώτες και γίνει ο διερμηνέας τους. Μετά τον πόλεμο, ξαναπήγε στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας για να συνεχίσει τις σπουδές του αλλά όταν είδε τον Λόρενς Ολίβιε στον Ερρίκο Δ΄ το 1945, αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο.