Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι θεωρείται ένας από τους πιο ιδιοφυείς καλλιτέχνες όλων των εποχών, καθώς σχεδόν κάθε του δημιουργία είχε και μια έκπληξη να προσφέρει. Κάτι που περιέβαλε μυστήριο και έκανε τους ειδικούς να… πονοκεφαλιάζουν, ώστε να βρουν τη -συνήθως- κρυφή λεπτομέρεια, που θα έδινε μια άλλη διάσταση στο έργο του.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον διάσημο πίνακά του «Η Παρθένος των Βράχων», ο οποίος είχε αρχικά μία διαφορετική σύνθεση, όπως αποκαλύφθηκε από μία νέα μελέτη του από την Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, η οποία έφερε στο φως δύο διαφορετικά προσχέδια με τα ίδια πρόσωπα του δημοφιλούς έργου σε διαφορετικές στάσεις από την τελική εκτέλεσή τους.
Στην πρώτη σύνθεση, ο άγγελος κρατά τον Ιησού βρέφος πολύ πιο σφικτά και οι δύο φιγούρες έχουν σκιτσαριστεί πιο ψηλά στην επιφάνεια του πίνακα. Η Παρθένος επίσης κοιτάζει προς την πλευρά του ζεύγους των μορφών αυτών, αντί να στρέφει το βλέμμα προς τα κάτω, όπως στον τελικό πίνακα. Μία δεύτερη σύνθεση προσεγγίζει πολύ περισσότερο στο τελικό αποτέλεσμα, όμως το πιο σημαντικό είναι πως ρίχνει ακόμη πιο άπλετο φως στη διαδικασία της καλλιτεχνικής εργασίας του Λεονάρντο.
Στη σύνθεση αυτή, το κεφάλι του Ιησού βρέφους εμφανίζεται προφίλ και ορισμένες από τις μπούκλες του άγγελου έχουν απαλειφθεί. Οι ειδικοί εντόπισαν, επίσης, αποτυπώματα από χέρια στην επιφάνειά της από το σβήσιμο των γραμμών πάνω στην επιφάνεια του πίνακα, τα οποία ίσως ανήκουν σε κάποιον από τους βοηθούς του καλλιτέχνη, ή ακόμη και στον ίδιον τον Ντα Βίντσι.
Οι νέες αποκαλύψεις πραγματοποιήθηκαν με τη χρήση υλικών τα οποία περιείχαν ψευδάργυρο, που επιτρέπει στα επικαλυμμένα σχέδια να γίνονται ορατά στις φωσφορίζουσες αποτυπώσεις των ακτίνων Χ. Επιπλέον, η επιστημονική ανάλυση του πίνακα χρησιμοποίησε νέες ειδικές αποτυπώσεις υπέρυθρων και υπερφασματικών ακτίνων.