Πέντε Αστέρια και Λέγκα έδωσαν τα χέρια για κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Τζουζέπε Κόντε και αντιπροέδρους τους Ματέο Σαλβίνι και Λουιτζι Ντι Μάιο.
Οι αρχηγοί των δυο συγκυβερνώντων κόμματων θα είναι και υπουργοί, αντίστοιχα, Εσωτερικών και Εργασίας.
Νέος υπουργός Οικονομικών είναι ο καθηγητής Τζοβάνι Τρία, ενώ ο αντιευρωπαϊστής Πάολο Σαβόνα, η επιλογή του οποίου λίγο έλειψε να τινάξει τα πάντα στον αέρα, αναλαμβάνει το υπουργείο Ευρωπαϊκών Θεμάτων.
Τα Πέντε Αστέρια αναλαμβάνουν, μεταξύ των άλλων, το σημαντικό υπουργείο Δικαιοσύνης, και η Λέγκα, με τον γραμματέα της, εκείνο των Εσωτερικών.
Παράλληλα, στη νέα κυβέρνηση θα υπάρχει υπουργείο για την Κάτω Ιταλία, και για την οικογένεια και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Το ακροδεξιό κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας έκανε γνωστό ότι θα επιλέξει την αποχή, ενώ το νέο κυβερνητικό σχήμα θα καταψηφίσουν τόσο το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, όσο και η Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Ποιος είναι ο νέος υπουργός οικονομικών
Ο ιταλικός Τύπος περιγράφει τον καθηγητή Τζοβάνι Τρία ως φιλοευρωπαϊστή και «ισορροπημένο», μακριά από ιδέες όπως εκείνη της επιστροφής στη λιρέτα.
Ήταν καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Tor Vergata της Ρώμης, κοσμήτορας της Σχολής Οικονομικών Επιστημών του πανεπιστημίου, πρώην πρόεδρος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης της Ιταλίας και αντιπρόσωπος στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας.
Στο παρελθόν έχει επίσης συνεργαστεί ενεργά με τον οικονομολόγο και στέλεχος της Forza Italia, Ρενάτο Μπρουνέτα.
Σε πρόσφατα άρθρα του είχε ταχθεί υπέρ της θέσπισης ενιαίου φορολογικού συστήματος, αλλά και σε αυξήσεις του ΦΠΑ, ενώ έχει δηλώσει ότι δεν επιθυμεί μια κοινωνία «στην οποία ένα μέρος του πληθυσμού παράγει και το άλλο καταναλώνει».
Έχει τονίσει επιπλέον ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε τα τελευταία χρόνια να επικρίνει το υψηλό εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας, ενώ έχει ταχθεί υπέρ μορφών νομισματοποίησης του δημόσιου χρέους, αν και η επιλογή αυτή επί του παρόντος απαγορεύεται από τις ευρωπαϊκές Συνθήκες.
Παράλληλα ο νέος υπουργός οικονομικών της Ιταλίας έχει αντιταχθεί στο γεγονός ότι το καταστατικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν επιτρέπει έκτακτες νομισματικές πολιτικές, όπως αυτές της αμερικανικής Fed.