ΔΙΕΘΝΗ

«Τους σφάζουν όλους έναν-έναν, υπάρχουν πτώματα παντού» – Μαρτυρίες φρίκης

Συγκλονιστικές είναι οι μαρτυρίες ανθρώπων που γλίτωσαν από τη μανία των τρομοκρατών κατά το πολλαπλό χτύπημα που συγκλόνισε το Παρίσι χθες το βράδυ. Επιζώντες από το θέατρο Μπατακλάν, αλλά και από το εστιατόριο «Μικρή Καμπότζη» περιγράφουν τη φρίκη της τρομοκρατίας. 

 

Οι δράστες της επίθεσης στο συναυλιακό χώρο Μπατακλάν άνοιξαν πυρ εναντίον του πλήθους, φωνάζοντας «Αλλάχ Άκμπαρ», δηλαδή «ο Αλλάχ είναι μεγάλος» ανέφερε ένας αυτόπτης μάρτυρας του μακελειού, στο ραδιοφωνικό σταθμό France Info.

«Μαζί με τη μητέρα μου καταφέραμε να διαφύγουμε από το Μπατακλάν. Αποφύγαμε τα πυρά, υπήρχε κόσμος πεσμένος κάτω παντού», αφηγήθηκε ο νεαρός, που σύμφωνα με το ραδιοφωνικό δίκτυο ονομάζεται Λουί. Και συνέχισε με λιγμούς την μαρτυρία του που κόβει την ανάσα:

Ήρθαν οι τύποι, άρχισαν να ρίχνουν στο επίπεδο της εισόδου. Πυροβολούσαν μέσα στο πλήθος κραυγάζοντας "Αλλάχ Άκμπαρ" με τουφέκια». Τους άκουσα να ξαναγεμίζουν, η μουσική είχε σταματήσει, όλος ο κόσμος είχε πέσει κάτω, συνέχισαν να πυροβολούν στον κόσμο… ήταν κόλαση.

Ενας από τους ανθρώπους που συγκλόνισαν όλη την υφήλιο ήταν και ο Benjamin Cazenoves. Είναι ο νεαρός που ήταν μέσα στο Μπατακλάν και ανέβαζε posts στο Facebook. Εγραφε πως ήταν χτυπημένος, ότι υπάρχουν επιζώντες, αλλά οι τρομοκράτες τους σφάζουν όλους έναν-έναν. Και συνέχισε: Υπάρχουν πτώματα παντού…

«Ήταν ένα λουτρό αίματος», περιγράφει ο δημοσιογράφος σε γαλλικό ραδιόφωνο Ζυλιέν Πιρς. «Κόσμος φώναζε, ούρλιαζε… Κράτησε δέκα λεπτά. Δέκα λεπτά απόλυτου τρόμου, όπου όλοι στο θέατρο ήταν στο πάτωμα προσπαθώντας να καλύψουν το κεφάλι τους», λέει. Ο Πιρς κατόρθωσε να σηκώσει τα μάτια του και να κοιτάξει τους δράστες: «Ήταν δύο οι τρομοκράτες και ήταν πολύ ήρεμοι και πολύ αποφασισμένοι, πυροβολούσαν στο πλήθος τυχαία. Φορούσαν μαύρα ρούχα, αλλά όχι μάσκες. Ο ένας ήταν πολύ νέος, το πολύ 25 χρονών. Ήταν σαν έναν οποιοδήποτε τύπο, που "απλώς" κρατούσε ένα καλάζνικοφ. Αυτό ήταν όλο. Δεν φώναξαν τίποτα. Γέμισαν τα όπλα τους τρεις ή τέσσερις φορές και πυροβολούσαν τον κόσμο που βρισκόταν στο πάτωμα». 

Ο Πιρς την ώρα της επίθεσης βρισκόταν κοντά στο πάνω μέρος της σκηνής και κάποια στιγμή που οι δράστες σταμάτησαν να πυροβολούν για να ξαναγεμίσουν τα όπλα τους, κατόρθωσε να διαφύγει. Βγαίνοντας στο δρόμο αντίκρισε 20-25 ανθρώπους να κείτονται στο έδαφος, άλλοι τραυματισμένοι βαριά και άλλοι νεκροί. Ο ίδιος έτρεξε 200 μέτρα περίπου, με μια τραυματισμένη κοπέλα μαζί του, την οποία και μετέφερε στο νοσοκομείο. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, οι φίλοι του ήταν ακόμα μέσα στο Μπατακλάν και δεν είχε ιδέα για την τύχη τους.

Η μαρτυρία της Ζουλιέν έξω από το εστιατόριο «Μικρή Καμπότζη»  συγκλονίζει: «Κανείς δεν κουνιόταν και όλοι περίμεναν να ηρεμήσει η κατάσταση. Ξαφνικά ακούστηκαν είκοσι με τριάντα πυροβολισμοί. Ήταν απίστευτο. Όλοι οι άνθρωποι ήταν πεσμένοι στο έδαφος».
  
Ένας άντρας δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του την ώρα που λέει στους δημοσιογράφους ότι η αδερφή του είναι νεκρή . «Δεν ξέρω υπό ποιες συνθήκες την σκότωσαν. Αυτό που ξέρω είναι ότι την είδα μέσα στα αίματα».