Κάθε καλοκαίρι οι πυρκαγιές είναι στα πρώτα θέματα της επικαιρότητας.
Πολίτες και Μέσα Ενημέρωσης για την μάχη με τις φλόγες ρίχνουν το
βάρος στα αεροπορικά μέσα (πυροσβεστικά αεροσκάφη και ελικόπτερα των Ενόπλων Δυνάμεων ή νοικιασμένα) αφήνοντας κατά μέρος την ανάγκη για πρόληψη και αξιόμαχες επίγειες δυνάμεις με σύγχρονα και αποτελεσματικά μέσα που είναι εξίσου απαραίτητες αν όχι περισσότερο για ένα καλοκαίρι χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις.
- Γράφει ο Κώστας Αττίας
Στις Ένοπλες Δυνάμεις τα τελευταία χρόνια, παρά τις μεγάλες τραγωδίες,
τα σταθερά δεδομένα είναι δύο. Πρώτον πως σε κάθε αντιπυρική περίοδο η μάχη θα δίνεται με μέσα που κάθε χρόνο θα είναι και πιο γερασμένα και
χωρίς άμεση προοπτική ανανέωσης και δεύτερον πως με αυτά τα μέσα θα
πρέπει να καλυφθούν απαιτήσεις που όλο και θα μεγαλώνουν.
Σε αναμονή ενός μακροχρόνιου σχεδίου που θα δώσει ικανοποιητικές
λύσεις σε λογικό κόστος και προκειμένου να βρεθούν απαντήσεις που να
δώσουν συγκριτικά πλεονεκτήματα στην μάχη με τις πυρκαγιές τα
τελευταία χρόνια μια σειρά από πιθανές λύσεις έχουν μπει στο
μικροσκόπιο ενώ έρχονται από το εξωτερικό και άλλες εξελίξεις που
σίγουρα ενδιαφέρουν και την Ελλάδα.
Μια λύση που ελαχιστοποιεί τους χρόνους ανεφοδιασμού και
χρησιμοποιείται στο εξωτερικό έχει να κάνει με την τοποθέτηση
εξωτερικών ή εσωτερικών δεξαμενών σε ελικόπτερα τα οποία μάλιστα
ανεφοδιάζονται μέσω ενός σωλήνα ακόμα και από μικρές φορητές
δεξαμενές, χτιστές, μεταλλικές ή και ελαστικές.
Οι δεξαμενές βέβαια στις περισσότερες περιπτώσεις μπορούν να
χρησιμοποιούνται και από ελικόπτερα με τον γνωστό σε όλους μας «κουβά» αφού κυριολεκτικά μπορούν να έχουν τοποθετηθεί σε οποιοδήποτε σημείο και να τροφοδοτούνται με νερό είτε από μόνιμη παροχή ύδατος είτε από υδροφόρα οχήματα και έτσι τα ελικόπτερα κερδίζουν πολύτιμο χρόνο στον ανεφοδιασμό.
Ο γρήγορος ανεφοδιασμός είναι άλλωστε κρίσιμος για να μην χαθεί χρόνος που θα αφήσει την φωτιά να δυναμώσει, και είναι χαρακτηριστικό πως ακριβώς για αυτό τον λόγο τον γύρο του κόσμου έχουν κάνει πλάνα από ελικόπτερα τα οποία για να πολεμήσουν τις πυρκαγιές κατέφυγαν ακόμα και σε…πισίνες για να πάρουν νερό.
Για την Ελλάδα βέβαια είναι ένα ερώτημα γιατί δεν υπάρχουν ανάλογες
κατασκευές που να κερδίζουν χρόνο στον ανεφοδιασμό με νερό αλλά το
μεγάλο θέμα (στην περίπτωση κύρια των ελικοπτέρων με εσωτερικές
δεξαμενές) είναι πόσα ελικόπτερα μπορούν να αποδεσμευτούν από τις
άλλες τους αποστολές για αποκλειστική χρήση αεροπυρόσβεσης για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Κάτι που θα μπορούσε βέβαια να αλλάξει σε κάποιο βαθμό αν ελικόπτερα είχαν αγοραστεί με κύριο αλλά όχι αποκλειστικό στόχο αυτή την χρήση αντί κάθε χρόνο να νοικιάζονται ελικόπτερα.
Πέρα από αυτό όμως και πιθανότατα σε μια προσπάθεια να μειωθεί το
κόστος των ενοικιαζόμενων πυροσβεστικών ελικοπτέρων πριν από περίπου τρία χρόνια έγινε μια σημαντική κίνηση η οποία έχει μείνει άγνωστη για τους περισσότερους.
Αξιωματικοί του Πυροσβεστικού Σώματος και της Αεροπορίας Στρατού
βρέθηκαν για το θέμα των δεξαμενών στις ΗΠΑ όπου και έμειναν για
πέντε ημέρες προκειμένου να μελετηθεί η δυνατότητα να γίνουν
πυροσβεστικά ελικόπτερα με δεξαμενή κάποια σινούκ. Έκτοτε πάντως δεν φάνηκε να κινείται κάτι στο θέμα.
Σε ότι αφορά την Πολεμική Αεροπορία ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει μία
εξέλιξη που έρχεται από την Ρουμανία.
Η Πολεμική Αεροπορία έχει απορρίψει την χρήση δεξαμενών στα C-130 της χώρας τώρα όμως οι Ρουμάνοι σε συνεργασία με την κατασκευάστρια
εταιρεία των C-27J έχουν να παρουσιάσουν κάτι καινούργιο. Και αυτό
είναι οι “παλέτες νερού” που φορτώνονται στα C-27J Spartan, σαν και
αυτά που έχει η Π.Α., οι οποίες μπορούν να «πολεμήσουν» την φωτιά με
συνολικά 6000 λίτρα νερού ή χημικών.
Οι παλέτες είναι στάνταρ μεγέθους και χρησιμοποιούν το σύστημα που έχει το αεροσκάφος για την ρίψη εφοδίων χωρίς μετατροπές. To αεροσκάφος αυτό μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες έδωσε το παρών και στην Ελλάδα αφού οι Ρουμάνοι το έστειλαν να σβήσει πυρκαγιές στα τέλη Ιουλίου.
H Πολεμική Αεροπορία έχει όμως δοκιμάσει και με άλλο τρόπο την ρίψη
χημικών που θα επιβραδύνουν τις πυρκαγιές από αεροσκάφη τύπου
καναντέρ.
Πρόκειται για την ρίψη βιοδιασπώμενων σφαιριδίων νερού η οποία
πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο ερευνητικού προγράμματος και η οποία
απαίτησε για την επιτυχή δοκιμή την τοποθέτηση επί αεροσκάφους CL-215 του συστήματος αεροπυρόσβεσης που ανέπτυξε ευρωπαϊκό πρόγραμμα στο οποίο είχε και η Ελλάδα συμμετοχή.
Η δοκιμή έγινε πριν από τρία χρόνια στην Αττική. Και εδώ δεν υπήρξε η
αναμενόμενη δημοσιότητα ούτε και φάνηκε τα αποτελέσματα να οδηγούν σε αλλαγές στον στρατηγικό σχεδιασμό για την χρήση των καναντέρ.
Τώρα πια βέβαια το ζητούμενο είναι μάλλον να υπάρξει ένας
αποτελεσματικός σχεδιασμός με έμφαση στην πρόληψη και την ενίσχυση των επίγειων δυνάμεων με μηχανήματα και προσωπικό αλλά και τον σχεδιασμό της εναέριας επιτήρησης – πρόληψης με φτηνά στην αγορά και χρήση UAV αντί για την καταπόνηση ακριβότερων ελικοπτέρων και αεροσκαφών ενώ στο κεφάλαιο πυροσβεστικά αεροσκάφη – ελικόπτερα ο δρόμος για μία χώρα σαν την Ελλάδα θα πρέπει να είναι αυτός που οδηγεί σε μέσα λογικού κόστους και πάνω από όλα στο πλαίσιο του δυνατού διττής χρήσης. Ώστε να μπορούν να προσφέρουν και σε άλλες αποστολές όταν χρειάζεται.