Είναι τόσο κοντά στην Αθήνα. Μια ανάσα. Ακόμη και για ώρες αν βρεθείς εκεί νομίζεις ότι έχει πάει κάπου μακριά. Πολλές ομορφιές και η δυνατότητες να «ταξιδέψεις» στον χρόνο.
Για πολλούς στην ζωή τους υπήρξε κάποια στιγμή μια πρόκληση. Απλώς να περιπλανηθούν στο νησί ή να ζήσουν μόνιμα. Αποφάσισαν το δεύτερο.
- του Δημήτρη Γιαγτζόγλου
Ένα πυκνό οδικό δίκτυο και οι μικρές αποστάσεις κάνουν ιδιαιτέρως εύκολα την βόλτα σας. Και τις περισσότερες φορές έχεις την δυνατότητα να φτάσεις σε έναν προορισμό από διαφορετικές διαδρομές.
Φύγαμε για την Αίγινα!
Η πρώτη εντύπωση όταν φτάνεις στο λιμάνι ο μικρός κατάλευκος ναός του Αγίου Νικόλα του Θαλασσινού σε καλωσορίζει. Στέκει εκεί από τον 14ο αιώνα.
Η πόλη αμέσως σε κερδίζει με τα νεοκλασικά της κτίρια κατά μήκος της παραλίας. Χρώματα σε γήινες αποχρώσεις, που ειδικά το ηλιοβασίλεμα σε μαγεύουν. Καλαίσθητα σπίτια, μικροί δρόμοι και σοκάκια, μαγαζάκια, μόνιππα αμαξάκια.
Μην χάσεις την ψαραγορά. Πάντα πάω και χαζεύω εκεί. Θα βρεις εύκολα που θα κάτσεις να πιείς το ουζάκι σου. Πολλά και καλά ουζομεζεδοπωλεία. Φρέσκο ψαράκι, μεζεδάκια. Το ιδιαίτερο χρώμα με τα καϊκια – μανάβικα. Κάποιος ανεγκέφαλος σκέφτηκε να τα καταργήσει. Αλλά ευτυχώς δεν…
Τα κτίρια στην Αίγινα είναι δείγματα Νεοκλασικής αρχιτεκτονικής με έντονο λαϊκό στοιχείο. Την σύντομη περίοδο που ο Καποδίστριας έμεινε στην Αίγινα ως πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, ανακαινίστηκαν, χτίστηκαν ή ξεκίνησαν να χτίζονται αρκετά σημαντικά δημόσια κτίρια. Και αυτά βεβαίως δίνουν στην σημερινή πόλη της ιδιαίτερη φυσιογνωμία της.
Η εκκλησία του Αγίου Διονυσίου, Μητρόπολη της Αίγινας, έχει στην αυλή της το Εϋνάρδειο σχολείο που αποτελούσε την Σχολή των δασκάλων τον περασμένο αιώνα. Εδώ ορκίστηκε η πρώτη ελληνική κυβέρνηση μετά την Επανάσταση του 1821. Στην οδό Μητροπόλεως συναντάς την βιβλιοθήκη της Αίγινας και στην συνέχεια το Καποδιστριακό Κυβερνείο, στο ισόγειο του οποίου βρισκόταν το πρώτο Νομισματοκοπείο. Αξίζει να περάσεις και από το Ορφανοτροφείο. Το πρώτο μεγάλο δημόσιο κτίριο που χτίστηκε από τον Καποδίστρια. Μεγάλη η ιστορία του όπως και οι χρήσεις του.
Το αγαπημένο μου σημείο στο νησί είναι η Παλαιοχώρα. Σε έναν λόφο πίσω και πλάγια από το Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου. Η παλιά αυτή πόλη μοιάζει με τον Μιστρά. Πολλές εκκλησίες και ερείπια από σπίτια. Κάτι έχει μείνει από κάποιες εκκλησίες και θα διακρίνεις αξιόλογες τοιχογραφίες σε όχι και τόσο καλή κατάσταση. Κτίστηκε από τους Αιγινήτες για να προφυλαχθούν από τις θαλάσσιες επιδρομές των Σαρακηνών πειρατών. Για πολλούς αιώνες ήταν η πρωτεύουσα του νησιού. Σήμερα μοιάζει σαν ένα υπέροχο σκηνικό. Να πας απογευματάκι. Τα χρώματα μοναδικά.
Να πας οπωσδήποτε στον Πύργο του Μαρκέλλου. Ένας Ενετικός πύργος – παρατηρητήριο που χτίστηκε στο τέλος του 17ου αιώνα. Εκεί στεγάστηκε για ένα διάστημα το ταμείο του Ελληνικού Κράτους. Μοναδική εμπειρία η επίσκεψη στο Μουσείο του Καπράλου. Στον υπαίθριο χώρο γύρω από το Μουσείο, τον οποίο έχει διαμορφώσει ο ίδιος ο Καπράλος, ανάμεσα σε αμπέλια και ελιές εκτίθενται έργα από μάρμαρο και πωρόλιθο Αίγινας, υλικό που χρησιμοποίησε για πολλά από τα έργα του. Έξω από το Μουσείο έχει στηθεί η ορειχάλκινη φιγούρα της Μάνας ένα από τα πιο γνωστά έργα του γλύπτη.
Πολύ κοντά είναι και το σπίτι που είχε στο νησί ο Νίκος Καζαντζάκης. Τον είχε μαγέψει η Αίγινα. Κατά την δεκαετία του ΄30 θα γράψει από το Λονδίνο «Συλλογίζομαι την Αίγινα – το σπίτι, τον ήλιο, την μπλαβή θάλασσα – και λέω τι τέρας πρέπει να ΄ναι ο άνθρωπος, τι άπληστο θηρίο η ψυχή, για να αφήσει τέτοια ανεκτίμητα αγαθά και να περιπλανιέται μακριά, μέσα στην βροχή και την ομίχλη».
Αν πας στον Άγιο Νεκτάριο μην ξεχάσεις να ρωτήσεις που είναι η Μονή της Παναγίας της Χρυσολεόντισσας. Θα σου έλεγα να πας έτσι κι αλλιώς. Από τα πιο όμορφα ξυλόγλυπτα τέμπλα που έχω δει. Στον πύργο που βρίσκεται στον περίβολο της μονής υπάρχει επιγραφή η οποία αναφέρει ότι η μονή θεμελιώθηκε το 1403. Αυτό το κτίριο καταστράφηκε από μεγάλη πυρκαγιά κι έμεινε μόνο ο συγκεκριμένος πύργος.
Εννοείται για ψαράκι και στην Πέρδικα. Παραμένει το πιο γραφικό χωριό της Αίγινας. Αφού πάτε πρώτα για μια βουτιά απέναντι στο νησάκι της Μονής