«…Ρούντολφ το ελαφάκι με καρδούλα ταπεινή, σαν πέφτει το βραδάκι έχει μύτη φωτεινή… Οι φίλοι του λαμπιόνι τον φωνάζουν και γελούν, τη μύτη του στο χιόνι κρύβει, όταν του μιλούν…»
Γιατί λέμε «του» και όχι «της»; Πόσο σίγουροι είμαστε ότι είναι αρσενικό;
Ενώ στα περισσότερα είδη ελαφιών μόνο τα ενήλικα αρσενικά έχουν κέρατα, οι τάρανδοι δεν κάνουν διακρίσεις: αρσενικά, θηλυκά, ενήλικα και μικρά, όλα έχουν κομψά κέρατα πάνω από τα κεφάλια τους.
Ο τάρανδος έχει επίσης τα μεγαλύτερα και βαρύτερα κέρατα από όλα τα είδη ελαφιών στη Γη, σε σχέση με το μέγεθος του σώματος.
Όπως και τα άλλα ελάφια, οι τάρανδοι ρίχνουν τα κέρατα κάθε χρόνο, αλλά όχι ταυτόχρονα.
Οι αρσενικοί ρίχνουν τα κέρατα τους το χειμώνα αμέσως μετά την εποχή του ζευγαρώματος, αφού δεν χρειάζεται πλέον να τα επιδεικνύουν στα θηλυκά.
Τα θηλυκά ρίχνουν τα δικά τους το καλοκαίρι, αμέσως μετά τη γέννηση των μικρών τους, δεδομένου ότι τα χρησιμοποιούν κυρίως για την ανεύρεση τροφής στο χιόνι και μπορούν να τα ξεφορτωθούν όταν ο καιρός είναι ζεστός.
Έτσι, αν τα αρσενικά ρίχνουν τα κέρατα τους το χειμώνα, τα θηλυκά είναι τα μόνα με κέρατα για να οδηγήσουν το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη κατά την περίοδο των Χριστουγέννων!