Η ζωντάνια του αστείρευτη, η αισιοδοξία του αξιοζήλευτη και ο αγώνας του να κρατηθεί στη ζωή, κάτι παραπάνω από αξιοπρεπής. Τόσο που είχε «ξεγελάσει» τους πάντες, που ήθελαν, πίστευαν και προσεύχονταν να βγει νικητής. Τελικά, ο Χριστόφορος δεν τα κατάφερε και «έφυγε» νικημένος από τον καρκίνο.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα αλλά το Επιτάλιο, ο τόπος καταγωγής του πατέρα του, όπου ζουν οι θείοι και τα ξαδέλφια του, ήταν πάντα το σημείο αναφοράς του. Κάθε Ιούνιο που έκλειναν τα σχολεία, ερχόταν στο χωριό, μαζί με τον αδελφό του. Εδώ μεγάλωσε τα καλοκαίρια, εδώ έκανε τις πρώτες του βουτιές του στη θάλασσα, εδώ, μαζί με τους κολλητούς του στο χωριό, «έφαγε» τα γόνατά του παίζοντας ποδόσφαιρο στις αλάνες.
«Κολλημένος με τη μπάλα» λένε οι φίλοι του στο patrisnews.com, και κυρίως «κολλημένος» με την ΑΕΚ. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη του «αρρώστια», γι’ αυτήν η καρδιά του χτυπούσε δυνατά, ακόμα και τις τελευταίες ημέρες, όταν πάλευε να κρατηθεί στη ζωή.
Ο Χριστόφορος ήταν ένα παιδί γεμάτο ζωή. Ακόμα και τη στιγμή που, πριν από 3 περίπου χρόνια, διαγνώστηκε με καρκίνο, δεν το έβαλε κάτω. Δεν έχασε την αισιοδοξία και κυρίως το χιούμορ του. Ο αυτοσαρκασμός, ήταν στο αίμα του και τα αστεία του τον έκαναν την ψυχή της παρέας. Ήταν τόσο δυνατός που δεν επέτρεψε στον εαυτό του, ούτε μια στιγμή να λυγίσει.
«Ζήσε τη ζωή σου χωρίς ποτέ ο φόβος του θανάτου να φωλιάσει στην καρδιά σου…Να αγαπάς τη ζωή σου…Να την τελειοποιείς…Κάνε όλα τα πράγματα στη ζωή σου όμορφα…Και όταν θα έρθει η ώρα να πεθάνεις, να μην είσαι σαν εκείνους που η καρδιά τους γεμίζει με φόβο, κλαίγοντας για λίγο ακόμη χρόνο προκειμένου να ζήσουν τη ζωή τους λίγο διαφορετικά. Να τραγουδήσεις το τραγούδι του θανάτου…» έγραψε σε μια πρόσφατη ανάρτησή του στη σελίδα του στο «facebook».
Και αυτό ακριβώς έκανε μέχρι την τελευταία στιγμή, έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του και τους φίλους τοΤον τελευταίο καιρό, τα πράγματα δυσκόλεψαν και ο καρκίνος έγινε πιο επιθετικός. Οι δυνάμεις του δεν του επέτρεπαν να δει την ΑΕΚ από τις κερκίδες αλλά, και πάλι, δεν έχασε αγώνα. Από την τηλεόραση, από το ίντερνετ, παρακολουθούσε κάθε παιχνίδι και κάθε φορά, η καρδιά του – όπως έγραψε στο facebook- χτυπούσε πιο δυνατά.
Τις τελευταίες ημέρες, η εισαγωγή του στο Λαϊκό Νοσοκομείο της Αθήνας, κρίθηκε αναγκαία. Και τότε, ήταν που η καρδιά του, χτύπησε ακόμα πιο δυνατά. Πριν την έναρξη του αγώνα με την Καισαριανή δύο φίλαθλοι της ΑΕΚ μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου και κρατούσαν ένα πανό για τον Χριστόφορο. Ένα πανό που έγραφε «Ανίατη αρρώστια είναι μόνο η ΑΕΚ, Χριστόφορε κράτα γερά. R21» και στόχο είχε να του δώσει κουράγιο για να «κερδίσει» και να επιστρέψει μαζί με τα αδέρφια του στην «κιτρινόμαυρη» εξέδρα, εκεί που ήταν πάντα. και το «μήνυμα» έφτασε στο δωμάτιο του.
Τελικά ο Χριστόφορος δεν τα κατάφερε και την Τρίτη άφησε την τελευταία του πνοή. Η είδηση του θανάτου του, έφτασε γρήγορα στο Επιτάλιο που βυθίστηκε στο πένθος. Χθες, ήταν σα να «άδειασε» το χωριό, αφού δεκάδες συγχωριανοί, συγγενείς και φίλοι, ανέβηκαν στην Αθήνα για να τον αποχαιρετήσουν.