Σύμφωνα με έρευνα της Eurostat οι Έλληνες διαθέτουν ένα σημαντικό μέρος του εισοδήματος τους για φαγητό και ποτό εκτός οικίας, που φτάνει το 12,4% των συνολικών δαπανών τους.
Είναι μάλιστα το τέταρτο υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των 28 κρατών –μελών της ΕΕ.
Μόνο οι Ιρλανδοί (14,4%), οι Ισπανοί (13%) και οι Μαλτέζοι (12,6%) διαθέτουν μεγαλύτερο μέρος των συνολικών δαπανών τους για να φάνε και να πιουν σε εστιατόρια.
Στον αντίποδα, τις μικρότερες δαπάνες έχουν οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπως η Ρουμανία (1,9%) η Πολωνία (3%) και η Λιθουανία (3,4%), ενώ σχετικά χαμηλά βρίσκονται και οι πλουσιότεροι των Ευρωπαίων. Π.χ οι Γερμανοί διαθέτουν σε εστιατόρια το 4,3% των συνολικών δαπανών τους , οι Δανοί το 5,3% , οι Γάλλοι το 5,9% και οι Σουηδοί το 6,1%.
Δύο επιπλέον στοιχεία δείχνουν πως ως λαός παραμένουν πιστοί στην αρχή πως “η φτώχεια θέλει καλοπέραση”.
Πρώτον η πραγματική ιδιωτική κατανάλωση σε μονάδες αγοραστικής δύναμης διαμορφώθηκε στην Ελλάδα στο 77% του μέσου κοινοτικού όρου από 76% το 2017. Με αυτή την επίδοση η Ελλάδα κατατάσσεται στην 20η θέση μεταξύ των “28 “ με χώρες μάλιστα της πρώην Ανατολικής Ευρώπης που εισήλθαν στην ΕΕ τα τελευταία χρόνια και με πολύ πιο ασθενείς οικονομίες να βρίσκονται σε υψηλότερη θέση από την Ελλάδα (Λιθουανία, Τσεχία, Σλοβενία). Το 2008 η πραγματική ιδιωτική κατανάλωση στην Ελλάδα βρίσκονταν σε επίπεδα 5% πάνω από τον μέσο κοινοτικό όρο και η χώρα τότε κατείχε την 13 η θέση μεταξύ των χωρών –μελών της ΕΕ.
Δεύτερον οι Έλληνες πρέπει να καλύψουν με το συρρικνωμένο λόγω κρίσης και φόρων διαθέσιμο εισόδημα τους την αγορά υπηρεσιών, οι οποίες στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες παρέχονται δωρεάν από το κράτος. Έτσι τα ελληνικά νοικοκυριά δαπανούν κατά μέσον όρο το 7,5% του εισοδήματος τους για να καλύψουν ανάγκες υγείας όταν το αντίστοιχο ποσοστό στη Γερμανία είναι 3,9% στη Φιλανδία 3,6%. Επίσης οι ελληνικές οικογένειες δαπανούν κατά μέσον όρο το 3,2% του εισοδήματος τους για την κατά άλλα δωρεάν Παιδεία έναντι 0,2% στη Φιλανδία, 0,7% στη Γερμανία και 0,8% στην Ιταλία.