Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο της γαλλικής εφημερίδας LE MONDE:
Εδώ και δύο μήνες, ένα αυτοσχέδιο στρατόπεδο, εγκατεστημένο στην καρδιά της Αθήνας, μπροστά από την είσοδο του ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών, έχει γίνει το επίκεντρο της κοινωνικής διαμαρτυρίας στην Ελλάδα. Δύο σκηνές, μερικά τραπέζια, πλαστικές καρέκλες, ένα δάσος από πανό (αφίσες) και μια φτωχή λάμπα συνδεδεμένο χαριστικά σε ένα γειτονικό κατάστημα…
Είναι μόλις εννέα το πρωί, και ήδη δεκάδες γυναίκες είναι εκεί, έχουν έρθει να αντικαταστήσουν εκείνες που ήταν στην νυχτερινή βάρδια. «Θα μείνουμε είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο μέχρι να μας ξαναδώσουν τη δουλειά μας,» υπόσχεται η Αθανασία Θεοδωροπούλου 39 χρονών.
Στις 17 Σεπτεμβρίου 2013, το κράτος έθεσε σε διαθεσιμότητα 595 καθαρίστριες, εργαζόμενες στις εφορίες όλης της χώρας. «Συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει ότι μετά από ένα διάστημα οκτώ μηνών αποχής από την εργασία, κατά το οποίο πληρώνομαι το 75% του μισθού μου των 500 ευρώ, με διώχνουν χωρίς αποζημίωση απόλυσης, μετά από δώδεκα και πλέον χρόνια υπηρεσίας », εξηγεί η Αθανασία.» Η κυβέρνηση νόμιζε ότι ήμασταν πολύ αδύναμες για να αντιδράσουμε », υποστηρίζει η Σοφία Λευκαδίκη 55 ετών.
Αλλά αυτές οι γυναίκες κινητοποιήθηκαν αμέσως στους δρόμους και στα δικαστήρια, γεγονός που εξέπληξε την ελληνική κοινωνία. Παρούσες σε όλες τις διαδηλώσεις, έχουν γίνει η αιχμή του δόρατος των αντιδράσεων ενάντια στα μέτρα λιτότητας. «Ο αγώνας μας για να ανακτήσουμε τις θέσεις εργασίας μας είναι αυτός όλων των δημοσίων υπαλλήλων που απολύονται,» διευκρινίζει η Αθανασία.
Η Ελλάδα έχει θέσει από το 2012, περίπου 20.000 υπαλλήλους σε διαθεσιμότητα με στόχο τους 25 000 μέχρι το τέλος του 2014, 8.600 απολύσεις έχουν ήδη πραγματοποιηθεί στο δημόσιο και εξακολουθούν να υπάρχουν 6.500 θέσεις που πρόκειται να καταργηθούν, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που τίθενται από την «τρόικα» – Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και Ευρωπαϊκή Επιτροπή – μέχρι το τέλος του 2014. Δεσμεύσεις καταγραμμένες στα μνημόνια, αυτά τα πρωτόκολλα συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές της, σε αντάλλαγμα των 240 δισ. ευρώ δάνεια, τα οποία η κυβέρνηση προτίθεται να σεβαστεί.
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ
Η μάχη κατά της λιτότητας παίζεται επίσης στα δικαστήρια. Πολλές αγωγές που έχουν ασκηθεί από κρατικούς υπαλλήλους βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλη τη χώρα.
Πρεμιέρα στις 10 Απριλίου, όταν ένα πρωτόδικο δικαστήριο διατάσσει οι καθαρίστριες να επαναπροσληφθούν άμεσα, κρίνοντας ότι η απόλυσή τους και η πρόσληψη ιδιωτικών εταιρειών να κάνουν τη δουλειά τους «είναι αντίθετη προς το δημόσιο συμφέρον, τραυματίζοντας με δυσανάλογο τρόπο το δικαίωμα των καταγγελλόντων στην εργασία και την υλική ύπαρξή τους». Για το δικηγόρο τους, Γιάννη Καρούζο, αυτό δείχνει ότι «το τελευταίο και μόνο μέσο άμυνας των πολιτών ενάντια στα μέτρα λιτότητας που τους επιβάλλονται αυθαίρετα είναι η Δικαιοσύνη.»
Άλλες αποφάσεις ήρθαν να ενισχύσουν αυτή τη νομολογία. Στα μέσα Ιουνίου, το ελληνικό Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματική τη μείωση των μισθών στους αστυνομικούς, τους στρατιωτικούς, τους πυροσβέστες, κλπ.. Έχει επίσης, πρόσφατα μπλοκάρει μερικώς την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας ύδρευσης της Αθήνας, ενώ πολλές αποφάσεις αναμένονται σχετικά με τη νομιμότητα των περικοπών στις συντάξεις και τους μισθούς. Όμως οι πολιτικές πιέσεις είναι ισχυρές. Το ΔΝΤ εκτίμησε σε έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο ότι οι δικαστικές αποφάσεις που ακυρώνουν τα μέτρα λιτότητας κινδυνεύουν να οδηγήσουν σε εκτροχιασμό τον ελληνικό προϋπολογισμό. «Είναι λυπηρό οι πιστωτές μας να παρεμβαίνουν έτσι στο έργο της δικαιοσύνης » αναφέρει ο κ. Καρούζος.
Οι βουλευτές έπρεπε να ψηφίσουν τροπολογίες για να επανέλθουν οι μισθολογικές αυξήσεις που απαιτήθηκαν από τη δικαιοσύνη. Στην περίπτωση των καθαριστριών, το Υπουργείο Οικονομικών άσκησε αναίρεση στο Ανώτατο Δικαστήριο για να εμποδίσει προσωρινά την εφαρμογή της απόφασης της 10ης Απριλίου. Στις 12 Ιουνίου, το Ανώτατο Δικαστήριο ανταποκρίθηκε θετικά στο αίτημα του Υπουργείου, αναβάλλοντας για την 23η Σεπτεμβρίου την εξέταση επί της ουσίας της απόλυσης των εργαζομένων αυτών.
«Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει υπερβεί κατά πολύ τις εξουσίες του, κρίνοντας ότι η ενέργειά μας θα μπορούσε να υπονομεύσει την οικονομική πολιτική του κράτους, όπως ορίζεται στο σκεπτικό της απόφασης», κατηγορεί ο δικηγόρος. «Αυτό δείχνει πόσο παραμένουν εύθραυστα τα πράγματα και αποκαλύπτει την αναποφασιστικότητα της ελληνικής δικαιοσύνης. Πρέπει να αγωνιστούμε για να κρατήσουμε την ανεξαρτησία μας και να αντισταθούμε σε πολιτικές πιέσεις », λέει ο Κος Καρούζος, ο οποίος αποφάσισε να φέρει την υπόθεση ενώπιον των ευρωπαϊκών δικαστηρίων. Οι πελάτισσές του έχοντας γίνει το σύμβολο της ελληνικής αντίστασης, υποσχέθηκαν να μείνουν όλο το καλοκαίρι μπροστά από το Υπουργείο. Θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή κατά την επάνοδο της «τρόικα» στην Αθήνα, στις 8 Ιουλίου.