Κάθε χρόνο η πατρίδα μας δαπανά μεγάλα ποσά για να αντιμετωπιστούν οι πυρκαγιές που τα καλοκαίρια απειλούν τα δάση της και την πανίδα τους, και οι οποίες δυστυχώς τα τελευταία χρόνια όλο και συχνότερα γίνονται επικίνδυνες και για κατοικημένες περιοχές.
Γράφει ο Κώστας Αττίας
Η Ελλάδα καλείται να πληρώσει πολλά χρήματα τόσο για τα κρατικά μέσα, δηλαδή τα αεροπλάνα και ελικόπτερα που ανήκουν στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας όσο και για την ενοικίαση πυροσβεστικών ελικοπτέρων.
Μόνο για την αντιπυρική περίοδο που διανύουμε (2019) η συντήρηση των αεροσκαφών τύπου καναντέρ (Canadair CL-215 και CL-415) αναμένεται να φτάσει συνολικά τα 19.163.000 ευρώ. Το κόστος αυτό είναι απαραίτητο για να υπάρχουν διαθέσιμα από 8 έως 15 αεροσκάφη συνολικά ανά δεκαπενθήμερο της αντιπυρικής περιόδου με την κορύφωση στις διαθεσιμότητες σύμφωνα με την πρόβλεψη που έγινε στην έναρξη της
περιόδου να αφορά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου και το πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου.
Σε ότι αφορά το ωριαίο κόστος πτήσης των ελικοπτέρων και αεροσκαφών των Ενόπλων Δυνάμεων αυτό ξεκινάει από περίπου 7.000 ευρώ για τα παλαιότερα καναντέρ ως τα 10.700 ευρώ για τα πιο νέα, τα PZL έχουν ένα
κόστος γύρω στις 3.000 ευρώ ενώ τα ελικόπτερα σινούκ κοστίζουν ανά ώρα περίπου 5.700 ευρώ. Ενδιαφέρον έχει βέβαια πως για πτήσεις επιτήρησης χρησιμοποιούνται μια σειρά από μέσα τα οποία έχουν χαμηλότερο ωριαίο κόστος χρήσης σε σχέση με τα UAV των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων οι οποίες διαθέτουν δύο τύπους με κόστος 2.800 ευρώ για την Πολεμική Αεροπορία και 15.000 ευρώ περίπου για τον στρατό.
Τα δε ενοικιαζόμενα μέσα αεροπυρόσβεσης αναμένεται να κοστίσουν περίπου 17.000.000 ευρώ για τρία ελικόπτερα βαρέος τύπου και επτά ελικόπτερα μεσαίου τύπου.
Κανείς θα μπορούσε να υποστηρίξει πως κανένα κόστος δεν μπορεί να μπει στην ζυγαριά όταν από την άλλη υπάρχουν ζωές, η φύση και περιουσίες όμως υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν πως αν υλοποιηθεί σωστά η απαραίτητη και φτηνότερη πρόληψη (αντιπυρικές ζώνες, επιτήρηση, αναδασώσεις με μη εύφλεκτα δέντρα, κτλ) θα μπορούσε η προστασία αυτή να είναι και φτηνότερη και αποτελεσματικότερη και μάλιστα χωρίς να
διακινδυνεύουν στον ίδιο βαθμό την ακεραιότητα τους πυροσβέστες στο έδαφος και οι ιπτάμενοι χειριστές στον αέρα.