Στη Θεσσαλονίκη καταδικάστηκαν τέσσερα άτομα που είχαν επιτεθεί σε φοιτητή έξω από το σπίτι του και τον οποίο είχαν μαχαιρώσει, με τις ποινές να είναι φυλάκιση 4 ετών έως και κάθειρξη 5, 5 ετών.
Το Δικαστήριο λοιπόν, τούς έκρινε ένοχους για βαριά σωματική βλάβη, οι δύο πρώτοι σε βαθμό κακουργήματος και οι υπόλοιποι σε βαθμό πλημμελήματος, κατά μετατροπή του κατηγορητηρίου (από απόπειρα ανθρωποκτονίας), ενώ σε όλους αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της μετεφηβικής ηλικίας. Για αυτούς που η πράξη χαρακτηρίστηκε κακουργηματική αποφασίστηκε να ανασταλεί η εκτέλεσή της ποινής (κάθειρξη 5 και 5,5 ετών αντίστοιχα) ενόψει του Εφετείου, υπό τον όρο της εμφάνισής τους μία φορά το μήνα σε αστυνομικό τμήμα. Για εκείνους δε, που καταδικάστηκαν για πλημμέλημα η ποινή μετατράπηκε προς 5 ευρώ ημερησίως.
Τα κίνητρα της επίθεσης θεωρήθηκε ότι ήταν οπαδικά και αυτό εισηγήθηκε στην πρότασή της και η εισαγγελέας της έδρας, αλλά το Δικαστήριο αξιολογώντας το σύνολο των αποδεικτικών μέσων διατύπωσε αμφιβολίες ως προς αυτό, κρίνοντας ότι «πιθανότατα να επρόκειτο περί προσωπικής αντιπαράθεσης».