ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το «αντίο» στον Στέλιο Σκλαβενίτη από τους εργαζόμενους στην επιχείρηση

Σοκ και θλίψη έχει προκαλέσει στους εργαζόμενους στον όμιλο Σκλαβενίτη ο θάνατος του Στέλιου Σκλαβενίτη, σε ηλικία 52 ετών, από τον ιό της γρίπης Β και με τις αναρτήσεις τους στα social media αποχαιρετούν έναν πολύ καλό εργοδότη και σπουδαίο άνθρωπο, όπως τον χαρακτηρίζουν.

Ο Στέλιος Σκλαβενίτης φημιζόταν για τις οικογενειακές σχέσεις που είχε αναπτύξει με τους εργαζόμενούς του, αλλά και για κάποιες κινήσεις που είχε κάνει και αποδείκνυαν το δεσμό και το σεβασμό στους υπαλλήλους του, όπως το γεγονός ότι το 2015 στα capital controls προτίμησε να τους πληρώσει με μετρητά για να μην ταλαιπωρηθούν στις ουρές των τραπεζών, αλλά και το γεγονός ότι σεβόταν την αργία της Κυριακής και ποτέ δεν άνοιξε τα σουπερ μάρκετ εκείνη την μέρα. Η επιχείρηση, επίσης, παρά την οικονομική κρίση δεν είχε κάνει ομαδικές απολύσεις ούτε μειώσεις μισθών. 

Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του Στέλιου Σκλαβενίτη τα social media πλημμύρισαν με μηνύματα. Κάποιοι αναρωτήθηκαν μήπως ήταν πρωταπριλιάτικο ψέμα, μη θέλοντας να πιστέψουν αυτή την τόσο απίστευτη είδηση. 

«Καλό παράδεισο σε έναν καλό άνθρωπο».

«Μια αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει εταιρεία, δεν υπάρχει προμηθευτής να μην σου αναφέρει το όνομα Σκλαβενίτης ή κάτι για το ήθος ή κάτι που μπορεί να είχε ακούσει για τον γέρο Σκλαβενίτη ή απλά μια ιστορία..έφυγε νωρίς ο Στέλιος άφησε έργο πίσω του όμως που θα συζητιέται για καιρό».

«Δεν υπάρχουν λόγια τα έχω χαμένα, καλό παράδεισο»

«Αντίο Κύριε Στέλιο… Ήσουν ένας από τους πιο αγνούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Η σπάνια καλοσύνη σου, οι αρχές σου, το παράδειγμα που έδωσες στη διοίκηση των ανθρώπων, και πάνω από όλα η ανθρωπιά σου, μας έκαναν όλους να αισθανθούμε μέλη της οικογένειας Σκλαβενίτη. Η απώλεια μεγάλη για την οικογένεια, την εταιρεία, τον επιχειρηματικό κόσμο, τη χώρα. Θα θυμόμαστε όλοι το χαμόγελο και το γέλιο σου που μας γέμιζε χαρά. Καλό ταξίδι Κύριε Στέλιο».

«Όταν έφυγε ο δικός μου «άγγελος» ο Σκλαβενίτης με στήριξε. Τέτοιοι άνθρωποι σπανίζουν».

«Μήπως είναι πρωταπριλιάτικο;»

«Κρίμα πολύ κρίμα… δεν ήθελα να το πιστέψω… εκτός από εργοδότης μας, είναι ένας άνθρωπος, νέος πολύ νέος… Πολύ λυπάμαι».