Για την ατάκα του στη Μαρίζα Ρίζου που συζητήθηκε και όχι μόνο μίλησε ο Ηλίας Ψινάκης στο περιοδικό «Οκ» που κυκλοφορεί σήμερα με τα «Νέα Σαββατοκύριακο».
«Ούτε καν τι δουλειά κάνει η κυρία Ρίζου ξέρω. Λες ότι ήμουν λίγο αγενής μαζί της. Όχι, ποτέ δεν είμαι αγενής με κανέναν. Όταν μου είπε πρώτα “δεν θα κάνετε νούμερα με την κιτρινίλα, κύριε Ψινάκη, εις βάρος μου” εγώ της είπα “άι, μωρή ξινέγκλω!” για να μην της πω “δεν μας χ….ς, κουκλίτσα μου;”».
»Γενικά τους ανθυποκουλτουριάρηδες δεν τους μπορώ από παλιά. Δεν είναι του τύπου μου και της αισθητικής μου η κυρία, προφανώς ούτε κι εγώ της δικής της. Εν αντιθέσει με την κυρία Λιόλιου, που είναι ένα πάρα πολύ ωραίο κορίτσι, πολύ άνετη και πάρα πολύ ωραία φωνή. Θα κάνει μεγάλη καριέρα», είπε ο Ηλίας Ψινάκης.
Μιλώντας για τη διαδικτυακή του εκπομπή το «Γηροκομείο», ο Ηλίας Ψινάκης ανέφερε: «(…)το θέμα είναι να κάνεις πάντα κάτι καινούριο, όπως το Γηροκομείο (σ.σ. η πετυχημένη του διαδικτυακή εκπομπή). Αυτό οφείλεται στον Νίκο Κοκλώνη. Ήθελε να κάνουμε τον πιλότο για να τον πάει στην πλατφόρμα του ΑΝΤ1. Τελικά αποφάσισα να το βάλω στο YouTube. Από ένα βιβλίο που ετοιμάζω ξεκίνησε η ιδέα. Επειδή μου τη χωθήκανε πολλοί τα τελευταία χρόνια, αποφάσισα να γράψω ένα βιβλίο για όλους και για όλα! Το μόνο όπλο με το οποίο μπορείς να καταπολεμήσεις την ίντριγκα, την παραπληροφόρηση και κακοήθεια είναι η αλήθεια».
Για το «μανατζαριλίκι» στον Σάκη Ρουβά, ο Ηλίας Ψινάκης έκανε λόγο για «17 υπέροχα, ευτυχισμένα και έντονα χρόνια».
«Αν ευχαριστήθηκα την περίοδο Ρουβά; Πάρα πολύ. Ζήσαμε 17 υπέροχα, ευτυχισμένα και έντονα χρόνια. Απολαμβάναμε ακόμα και τις μεγάλες δυσκολίες που συναντήσαμε και τις κακοήθειες που γράφονταν από τότε για μας. Ο Σάκης έγινε ο νούμερο 1 σταρ», είπε.
«Θεωρώ ότι απλά του κέρδισα χρόνο. Είχα τα μέσα, τις γνωριμίες, τα λεφτά, τα πάντα. Σε αυτή τη δουλειά δεν μπορείς να επιβιώσεις μόνο με χάρες αν δεν το αξίζεις. Δεν έγινε σταρ επειδή του έκαναν χάρες. Και στη δική σου τη δουλειά το ίδιο συμβαίνει. Πόσοι από τη γενιά σου πέτυχαν ως δημοσιογράφοι, έγιναν διευθυντές, και μάλιστα να τους εκτιμούν; Εμένα ακόμα και οι εκάστοτε εχθροί μου με εκτιμάνε. Ξέρεις γιατί; Γιατί είμαι ντόμπρος. Δεν θα σ’ τη φέρω ποτέ από πίσω. Θα σε κοιτάω στα μάτια και θα σου πω ότι από δω και πέρα θα με έχεις απέναντι. Φυσικά και μπορούν να βγουν και σήμερα σταρ. Και κατά τη γνώμη μου, είναι πιο εύκολο τώρα», συνέχισε.
Ο Ηλίας Ψινάκης αποκάλυψε, μεταξύ άλλων, και γιατί δεν αποχωρίζεται ποτέ τα γυαλιά ηλίου του.
«Ο χρόνος μού έχει φερθεί πολύ καλά. Είχα πάει σε reunion συμμαθητών και είχα ντραπεί, έβλεπα τα χάλια γύρω μου. Εντάξει, και ο Φουστάνος είχε κάνει καλή δουλειά και τώρα πρέπει να ξανακάνω γιατί έχει πέσει λίγο το μάτι από τη μια μεριά και έχω γίνει σαν γκρεμισμένο τζάκι. Για αυτό φοράω συνέχεια γυαλιά. Όταν ήμουν δήμαρχος, είχα πάει να αλλάξω τους αμίαντους γιατί είναι καρκινογόνοι. Δεν πλησίαζε κανείς, οπότε πήγα εγώ να ξύσω έναν σωλήνα για να πάρω ένα δείγμα. Εκεί μου μπήκε κάτι στο μάτι και έπαθα ζημιά. Θεραπεύτηκε αυτό αλλά έμεινε το κρέμασμα. Εκεί ανακάλυψα και ένα καρκινάκι στην παρειά, που πρέπει να το βγάλω το πολύ σε τρεις μήνες γιατί θα γίνει κακόηθες. Άσ’ τα, στα γεράματα ένα φτιάχνεις και χαλάνε δέκα! Το λίφτινγκ το έκανα τότε γιατί είχα σακούλες στα μάτια. Οπότε είπα στον Φουστάνο “δεν το παίρνεις όλο, μην τσιτώσει το μάτι και το υπόλοιπο πρόσωπο είναι σαν μπουλντόγκ;”. Και αυτή τη φορά σκέφτομαι να γίνει η επέμβαση στο Γηροκομείο. Δεν θα έχει πλάκα; Τότε μου έλεγε ο Φουστάνος “πρόσεξε, μην το πεις, γιατί είναι ταμπού και θα σπάσεις τα μούτρα σου”. Και εγώ του είπα και “πού ξέρεις ότι δεν θα σπάσω εγώ το ταμπού;”. Και όντως το έσπασα. Μετά έλεγαν όλοι τι πλαστικές έχουν κάνει. Όταν λες την αλήθεια, γίνεσαι άτρωτος», εξήγησε.
Απαντώντας σε άλλη ερώτηση για το «πώς θέλει να θυμούνται όταν πεθάνει» απάντησε: «Χέστηκα να με θυμούνται! Αν πεθάνεις, τι σημασία έχει. Έχεις πάει σε άλλη διάσταση, δεν σε νοιάζει ποιος σε θυμάται και ποιος όχι. Πρέπει να είσαι πολύ νούμερο για να θες να σε θυμούνται. Τι με ενδιαφέρει πλέον; Να κάνω παρέα με νέους ανθρώπους, όχι μόνο για να μη χάσω το τρένο αλλά γιατί δεν μπορώ να συνεννοηθώ με τους γέρους της ηλικίας μου!».