Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της βίας των γυναικών, στις 25 Νοεμβρίου, η Teri Hatcher βρέθηκε σε εκδήλωση του συμβουλίου του ΟΗΕ και μίλησε με δάκρυα στα μάτια για τη δική της τραγική εμπειρία σε παιδική ηλικία.
«Περίμενα ότι δεν θα κλάψω. Είναι αρκετά έντονο συναισθηματικό. Όταν ήμουν 7 χρονών με βίαζε ο θείος μου. Είχα πειστεί ότι έφταιγα και μου έριχνα το φταίξιμο. Έτσι δεν το είπα σε κανέναν. Τελικά άρχισα να αντιδρώ και η μητέρα μου με απομάκρυνε από τον θείο μου.
Κανένας από την οικογένεια μου δεν μίλησε. Όταν ήμουν 18 ντρεπόμουν ακόμα να το πω γι’ αυτό το έγραψα σε μια εφημερίδα και όταν το είδε η μητέρα μου μού αποκάλυψε ότι το υποψιάζονταν, αλλά ήταν απογοητευμένοι και χωρίς ελπίδα, είχαν παραλύσει στην σιωπή τους. Όλοι ήμασταν σιωπηλοί και ο θείος μου ήταν ελεύθερος.
Γύρω στα 30 μου είδα σε μια εφημερίδα για μια κοπέλα από την πόλη μου, την Σάρα, που αυτοκτόνησε γιατί την βίαζε ο θείος μου. Σοκαρίστηκα και καταρρακώθηκα στην ιδέα ότι συνέχιζε να κακοποιεί κοπέλες στα 60 του και σκεφτόμουν ότι εγώ της προκάλεσα τον πόνο», είπε χαρακτηριστικά.
Και στη συνέχεια, συγκινημένη πρόσθεσε: «Είμαι μία από τις τρεις γυναίκες που αναγκάζονται να δεχτούν τη βία ως μέρος της ζωής τους. Είμαι μία από τις τρεις γυναίκες που για το υπόλοιπο της ζωής τους πολεμά με τη φωνή μέσα στο κεφάλι της που δέχεται την ενοχή για την κακοποίηση, μια φωνή που είναι αντίθετη στην αυτοεκτίμηση, την αξία που έχει ο εαυτός μας και την ευτυχία. Αυτή είναι μια στατιστική που πρέπει να αλλάξει. Μια στις τρεις γυναίκες δεν μπορούν πια να αντιμετωπίζουν το στίγμα και τον φόβο που τους απαγορεύει να ζητήσουν βοήθεια».
πηγή : peoplegreece.com