Καλεσμένος του Γρηγόρη Αρναούτογλου στο «The 2Night Show» ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος μίλησε για την καλλιτεχνική του πορεία και τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική σειρά του ΑΝΤ1+ «Ψυχοκόρες».
Μιλώντας για την εξωτερική του εμφάνιση και τη σημασία στην πορεία του, είπε πως «ποτέ δεν είχα την αντίληψη του ωραίου στο σχολείο, στη συνείδησή μου οι άλλοι ήταν πιο ωραίοι από μένα. Λεφτά στην ομορφιά δεν ποντάρισα ποτέ. Δεν ασχολιόμουν ποτέ αν ήμουν καλός ή κακός στην υποκριτική, ήταν τόσο μεγάλη η επιθυμία μου να γίνω ηθοποιός. Δυσκολεύομαι να βλέπω τις δουλειές μου, δεν περνάω καλά. Νομίζω ότι στις Ψυχοκόρες τώρα είμαι αρκετά ισορροπημένος. Νομίζω ότι είμαι εντάξει».
«Υπάρχει μια αίσθηση ντροπής μέσα μου από τότε που ήμουν παιδί. Αυτή η ντροπή μεταφράζεται σε ανασφάλεια και καλυμμένο ναρκισσισμό. Από τα 40 και μετά το ταλέντο είναι αδιάφορο, σημασία έχει περισσότερο η προσωπικότητα. Αν είναι χυδαίο το άτομο, η εικόνα θαμπώνει. Σε μας που είμαστε ‘αέρας κοπανιστό’, σημασία έχει η προσωπικότητα. Σημασία έχει ποιος είσαι» σημειώνει.
Για τα παιδικά του όνειρα σημείωσε ότι, «ήταν όνειρό μου να γίνω σεφ. Αν μπορώ να έχω χρόνο μαγειρεύω. Έχει να κάνει με την απόκρουση που είχα για το σχολείο. Η δημιουργικότητα και η ‘χειροτεχνία’ υπήρχε. Δεν ήμουν κακός μαθητής, αλλά δεν μου άρεσε το σχολείο. Μου άρεσε η ποίηση, αγαπημένος μου είναι σίγουρα ο Λειβαδίτης. Αυτό ήταν η εκκίνηση για μένα. Με έβαζαν να απαγγέλω στις γιορτές του σχολείου. Πήγαινα για να χάνω μάθημα. Δεν έχω αποπειραθεί να γράψω ποτέ ποίημα, μόνο ένα παραμύθι».
Για τη δουλειά στο εξωτερικό και τα πρώτα του βήματα στην υποκριτική, ανέφερε: «Δεν με ενδιέφερε ποτέ να πάω στο εξωτερικό για δουλειά. Η έννοια της γλώσσας είναι ο μεγαλύτερος λόγος που μένω σε αυτή τη δουλειά. Μπήκα στη σχολή και όταν τελείωσα το πρώτο έτος έπαιξα στην Επίδαυρο».
«Ο αδερφός μου είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, ο πατέρας μου μαθηματικός, εγώ φαινόταν που πήγαινε το πράγμα», συμπλήρωσε για την οικογένειά του.
Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, όμως, έχει πορεία και στη σκηνοθεσία, για την οποία είπε ότι, δεν αναιρεί την ανάγκη του για υποκριτική. «Με εκτονώνει η σκηνή την έχω ανάγκη. Δεν θα άντεχα να μην παίζω για πολύ. Οι σπουδές στη σκηνοθεσία μέχρι πριν από λίγα χρόνια δεν υπήρχαν στην Ελλάδα. Πάρα πολλοί ηθοποιοί περνούσαν εμπειρικά στη σκηνοθεσία στο θέατρο. Υπήρχαν οι σπουδές σκηνοθεσίας στον κινηματογράφο που είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Εκτός από κάποιους που έκαναν σπουδές στο εξωτερικό. Εγώ σκηνοθετώ όντας ηθοποιός, εξυπηρετώ την ανάγκη μου να βρω τον τρόπο να πω μια ιστορία. Δεν μπορώ όμως να σκηνοθετήσω τον εαυτό μου. Θέλω να με σκηνοθετούν σαν ηθοποιό».
Κάνοντας ένα σχόλιο για τις «Ψυχοκόρες» τις χαρακτήρισε «προσεγμένη δουλειά» και είπε πως ήταν «ευτυχία» η συνεργασία του με τη Γιουλίκα Σκαφιδά και τον Αλέξανδρο Αντωνόπουλο, ενώ έδωσε έμφαση και στην αντιφατικότητα των χαρακτήρων των ρόλων.
Δείτε τη συνέντευξη