Ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας κατά 2% τόσο για το 2025 όσο και για το 2026, έναντι 2,3% το 2024, προβλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στην έκθεση του για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας που δημοσιοποιήθηκε σήμερα.
Ο ρυθμός αυτός εκτιμάται ότι θα παραμείνει υψηλότερος από εκείνον της Ευρωζώνης, όπου αναμένεται ανάπτυξη 1,3% και για τα δύο έτη. Το ΔΝΤ προβλέπει επίσης περαιτέρω μείωση της ανεργίας στη χώρα, στο 9% το 2025 και στο 8,4% το 2026, από 10,1% το 2024, επιβεβαιώνοντας τη θετική πορεία της αγοράς εργασίας. Όσον αφορά τον πληθωρισμό, με βάση τον εναρμονισμένο δείκτη της Eurostat, αναμένεται να διαμορφωθεί στο 3,1% φέτος, έναντι 3% πέρυσι, προτού υποχωρήσει στο 2,5% το 2026.
Παράλληλα, το ΔΝΤ προβλέπει βελτίωση στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, με το έλλειμμα να μειώνεται από το 7% του ΑΕΠ το 2024 στο 5,8% το 2025 και στο 5,3% το 2026, αντανακλώντας τη σταδιακή εξισορρόπηση της ελληνικής οικονομίας.
ΔΝΤ: Η παγκόσμια ανάπτυξη αναμένεται να επιβραδυνθεί
Η παγκόσμια ανάπτυξη αναμένεται να επιβραδυνθεί από 3,3% το 2024 σε 3,2% το 2025 και 3,1% το 2026, με τις αναπτυγμένες οικονομίες να σημειώνουν ρυθμό περίπου 1,5% και τις αναδυόμενες αγορές και τις αναπτυσσόμενες οικονομίες λίγο πάνω από 4%.
Ο πληθωρισμός αναμένεται ότι θα συνεχίσει να μειώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο, αν και με διαφορές μεταξύ των χωρών, καθώς στις ΗΠΑ προβλέπεται να κινηθεί υψηλότερα από τον στόχο, ενώ σε άλλες χώρες θα κινηθεί χαμηλότερα.
Οι κίνδυνοι για την ανάπτυξη είναι καθοδικοί, σύμφωνα με το ΔΝΤ, καθώς η παρατεταμένη αβεβαιότητα, ο αυξημένος προστατευτισμός και οι διαταραχές στην προσφορά εργασίας ενδέχεται να την περιορίσουν. Οι δημοσιονομικές αδυναμίες, πιθανές διορθώσεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές και η διάβρωση των θεσμών ενδέχεται να απειλήσουν τη σταθερότητα, προσθέτει το ΔΝΤ, καλώντας τους υπεύθυνους φορείς άσκησης πολιτικής να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη με αξιόπιστες, διαφανείς και βιώσιμες πολιτικές
Η εμπορική διπλωματία, σημειώνει, πρέπει να συνδυαστεί με μακροοικονομικές προσαρμογές και οι χώρες πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειες για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ενώ κάνει ιδιαίτερη αναφορά κάνει στην ανάγκη να διατηρηθεί η ανεξαρτησία των κεντρικών τραπεζών.