ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ιστορίες φορολογικής τρέλας: πως οι παράλογες αποφάσεις μας καθιστούν όλους παραβάτες

Γράφει ο φοροτεχνικός Ιωάννης Σταματόπουλος

elloikon

 

Πριν ακόμη ηρεμήσουμε από το αλαλούμ του Ε.Ν.Φ.Ι.Α. ήρθαν οι δύο πιο σημαντικές αποφάσεις (με καθυστέρηση 14 μηνών, τις αναμέναμε από τον Ιούλιο του 2013) που αφορούν το σύνολο των επιχειρήσεων Π.Ο.Λ. 1216/ 01-10-2014 (αναγνώριση δαπανών αξίας άνω των 500,00 ευρώ) και Π.Ο.Λ. 1219/06-10-2014 (φορολόγηση αυτοκινήτων, κινητών και λοιπών παροχών), για να μας θυμίσουν ότι η προχειρότητα και η απερισκεψία επικρατεί σε κάθε απόφαση των αρμοδίων του Υπουργείου Οικονομικών.

Στην παράγραφο 9, της Π.Ο.Λ. 1216/01-10-2014, αναφέρεται: «…με την υποχρέωση να καταθέτει συνολικά τα ποσά εντός δύο ημερών από την έκδοση του παραστατικού σε τραπεζικό λογαριασμό της εταιρείας» και συγχρόνως στην παράγραφο 12 της ίδιας απόφασης «…τα ανωτέρω έχουν εφαρμογή…από την 01/01/2014 και μετά». Δηλαδή, για μία πράξη που έγινε την 10/02/2014 έπρεπε να γίνει κατάθεση σε τράπεζα μέχρι 12/02/2014 (άραγε πως θα γίνει αυτό σήμερα;…). Συμπερασματικά, την 01/10/2014 δίνονται οδηγίες να εφαρμοστεί μία διαδικασία την οποίαν όμως θα έπρεπε να την εφαρμόζουμε από 01/01/2014 (προφανώς θα έπρεπε να έχουμε προφητικές ικανότητες). Συνεπώς, όσοι δεν υπήρξαν προφήτες, (δηλαδή ΟΛΟΙ) είναι παραβάτες. Επιπλέον, για την εξόφληση των ίδιων πράξεων, το άρθρο 23, περ. β’ Ν. 4172/2013 αναφέρεται σε 500,00ευρώ, ενώ το άρθρο 10 παρ. 6 του Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών αναφέρεται για 3.000,00ευρώ.

Όσον αφορά, την Π.Ο.Λ. 1219/06-10-2014 και συγκεκριμένα στην φορολόγηση των κινητών, η κάθε εταιρεία δεν χαρίζει κινητό στους υπαλλήλους της, αλλά τους το παρέχει ανάλογα της θέσης τους και με συγκεκριμένο χρόνο ομιλίας σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες χρήσης των κινητών για σκοπούς της εταιρείας. Επιπλέον, αν κάποιος εργαζόμενος υπερβεί αυτό τον χρόνο ομιλίας, το κόστος αυτό θα βαρύνει τον ίδιο και θα καταβάλλει από την τσέπη του την διαφορά. Δηλαδή, τελικώς ο εργαζόμενος και θα καταβάλλει τη διαφορά και θα φορολογηθεί. Αν π.χ. καταβάλλει κάποιος για υπερβάσεις 100,00ευρώ ετησίως, θα πληρώσει και στο κράτος 23% Φ.Π.Α. (σύνολο 123,00ευρώ) και συγχρόνως θα φορολογηθεί 27,00 έως 52,00ευρώ ανάλογα την φορολογική κλίμακα που υπάγεται.

Δεν θέλω να σχολιάσω την αναφορά στην ίδια Εγκύκλιο, παρ.1 περ. στ’, ότι πρέπει να διαχωριστούν ποια τηλέφωνα (μιλάμε για δισεκατομμύρια κλήσεις) έχουν γίνει για προσωπικούς λόγους και ποια για επιχειρηματικούς. Προφανώς, φαίνεται θα έχουν κοστολογήσει ήδη τις εκατομμύρια χαμένες εργατοώρες που απαιτεί αυτή η διαδικασία και κατά πόσο βοηθάει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και γενικότερα τη ζητούμενη ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Οικονομίας και προφανώς κάτι αντίστοιχο εφαρμόζεται και για τα τηλεφωνήματα έστω από σταθερά για τους υπαλλήλους του Υπουργείου.

Ο κάθε νόμος και απόφαση του κράτους για να εφαρμόζεται πρέπει να τον χαρακτηρίζει η λογική και η δικαιοσύνη. Οι συγκεκριμένες αποφάσεις δεν έχουν καμία σχέση (έστω και μακρινή) με τη λογική και το σημαντικότερο, όχι μόνο δε χτίζουν φορολογική συνείδηση αλλά καταστρέφουν και όποια τέτοια υπάρχει.