Κάπως έτσι περιγράφει το προφίλ του "πλέον μισητού για τους Έλληνες" γραφειοκράτη, που πέρασε ακόμη και την αντιπάθεια στο πρόσωπο του Πολ Τόμσεν, σε άρθρο της, η εφημερίδα Irish Times.
Πήρε τη θέση του Ματίας Μορς την 1η Μαΐου 2014 και έκτοτε έγινε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στη μέχρι πρότινος αποκαλούμενη Τρόικα. Μάλιστα, οι πρώτες εκτιμήσεις έλεγαν τότε πως πρόκειται για γραφειοκράτη που διατηρεί ένα μετριοπαθές προφίλ.
Λίγους μήνες μετά, η άποψη των Ελλήνων για τον Ιρλανδό Ντέκλαν Κοστέλο έχει αλλάξει. Αυτή τη στιγμή ο εν λόγω «μανδαρίνος» είναι ο πιο μισητός για τους Έλληνες, περισσότερο και από τον υπουργό Οικονομικών της χώρας Μάικλ Νούναν που συνηθίζει να κάνει χοντροκομμένα αστεία ή τον πρωθυπουργό Έντα Κένι που κάνει τον καλό στην Άνγκελα Μέρκελ και συνηθίζει να κάνει διαλέξεις υπέρ της λιτότητας.
Η διαφορά είναι ότι αμφότεροι είναι πολιτικοί, σε αντίθεση με τον Κοστέλο που είναι ένας υπάλληλος. Γεννημένος στο Γκάλγουεϊ, ο Κοστέλο χαίρει της εκτίμησης των Βρυξελλών, αλλά αυτό δεν ισχύει για την Αθήνα. Η τελευταία προειδοποίησή του προς την ελληνική κυβέρνηση να μην περάσει το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση εκνεύρισε τους Έλληνες με τον Αλέξη Τσίπρα να τον φωτογραφήσει ευθέως στην ομιλία του στη Βουλή.
Όπως αναφέρει το άρθρο των Irish Times, ο Κόστελο σίγουρα δεν ενθουσιάστηκε όταν είδε πως η επιστολή που παρέδωσε στους Έλληνες αξιωματούχους διέρρευσε προς το Channel 4 και τον Πολ Μέισον. Και τούτο διότι εμφανίστηκε προς όλους τους Έλληνες ως ένας άκαμπτος και σκληρός γραφειοκράτης. «Όλο αυτό προκάλεσε ένα κύμα ιερής αγανάκτησης κατά των μανδαρίνων της ΕΕ που θέλουν να κινούν τα νήματα έναντι των Ελλήνων πολιτικών και να υπαγορεύουν όρους που προέρχονται από τις Βρυξέλλες», αναφέρει το άρθρο.
Όσο για το ποιος ακριβώς είναι ο Κοστέλο, η εφημερίδα πληροφορεί πως μπορεί να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο περιφρονημένους γραφειοκράτες που πάτησαν το πόδι τους στην Αθήνα, ωστόσο στις Βρυξέλλες θεωρείται ένας από τους πλέον ισχυρούς υπαλλήλους της Διεύθυνσης Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ήταν πρώην μέλος του κόμματος Fine Gael και ανήκε στη νέα γενιά πολιτικών που ήθελαν να μετατοπίσουν το κόμμα προς τα αριστερά. Επιπροσθέτως ήταν ένας από τους βασικούς συντάκτες ενός σημαντικού εγγράφου του κόμματος που έφερε την ονομασία «Προς μια δίκαιη κοινωνία» που μέσες-άκρες έκανε λόγο για ένα οικονομικό πλάνο στο οποίο το κράτος θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο.