Όταν ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να δικαιολογήσει τα ψέματα στα οποία βασίστηκε για να εκλεγεί, μίλησε για "αυταπάτες". Καποιοι γέλασαν γιατί αντιλήφθηκαν ακόμη μία επικοινωνιακή μεθόδευση αυτής της κυβέρνησης, άλλοι θύμωσαν για τον ίδιο λόγο, αλλά υπήρξαν και εκείνοι που συμμερίστηκαν όσα είπε. Κανείς όμως δεν περίμενε ό,τι σήμερα, ο ίδιος άνθρωπος, θα συνέχιζε να διατυπώνει τον ίδιο, προ αυταπάτης, λόγο. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι προσπάθησε να σταματήσει την ψευδολογία με μία δήλωση και αμέσως μετά επέστρεψε στην ακριβώς ίδια τακτική.
Έτσι, όλοι οι υπουργοί της κυβέρνησης μιλούν καθημερινά για την αύξηση του τουρισμού και την ανάπτυξη της οικονομίας μέσω της "βαριάς ελληνικής βιομηχανίας". Δεν πρόκειται για αυταπάτη, ούτε καν για ένα ψέμα. Είναι η προσπάθεια συγκάλυψης της αποτυχίας τους και των καταστροφικών αποτελεσμάτων της πολιτικής τους. Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να καταγράψει κανείς την πραγματικότητα σε όλη την Ελλάδα, μόλις λίγες ημέρες πριν από τη γιορτή της μεγαλόχαρης.
Αυτή η πραγματικότητα υποχρεώνει την κυβέρνηση να δώσει σαφείς και ξεκάθαρες απαντήσεις για την ουσία. Αν, όπως μας λένε, ήρθαν περισσότεροι τουρίστες, αυξήθηκαν τα έσοδα στις επιχειρήσεις των περιοχών που τους δέχθηκαν; Αν ναι, γιατί οι κατά τόπους εμπορικοί σύλλογοι και οι εκπρόσωποί τους μας λένε το αντίθετο; Είναι και αυτοί μέρος του συστήματος που πολεμά την "αγία" κυβέρνηση; Προφανώς όχι. Οι τοπικές επιχειρήσεις που κινούν την τοπική οικονομία δεν αύξησαν τα έσοδά τους. Οι γονατισμένοι από τους φόρους και την πίεση Έλληνες τουρίστες δεν είχαν να δώσουν, δεν είχαν για να διασκεδάσουν. Έφυγαν από τις μεγάλες πόλεις και προσπαθούσαν να βρουν δωμάτιο με κουζίνα για να μπορούν να κερδίσουν δύο ή τρεις μέρες ξεκούρασης. Είναι αυτοί οι Έλληνες που καταγράφηκαν στις λεγόμενες αφίξεις στους τουριστικούς προορισμούς, αύξησαν τα στατιστικά στοιχεία και έγιναν υλικά στο μαγείρεμα για την παρουσίαση της μεγάλης "επιτυχίας". Μόνο που τα αληθή στατιστικά εξάγονται στο ταμείο, στα έσοδα και τις απολαβές της οικονομίας μας και εκεί όχι απλώς δεν καταγράφεται καμία επιτυχία, αλλά αποτυπώνεται το μέγεθος της τραγωδίας.
Δεν είναι όμως η μοναδική πτυχή της τραγωδίας, συγκαλύπτεται και άλλο ένα μνημονιακό έγκλημα για το οποίο κανένας τους δεν μιλά. Ο αφελληνισμός των τουριστικών επιχειρήσεων. Είναι εύκολο, μέσω διαδικτύου, να διαπιστώσει κάποιος πού ανήκουν εκατοντάδες μικρές, οικογενειακές τουριστικές επιχειρήσεις στα ελληνικά νησιά. Γερμανοί συνταξιούχοι επένδυσαν και εκμεταλλεύονται χιλιάδες δωμάτια σε όλη την Ελλάδα. Εκτός βέβαια από αυτούς, είναι και οι αετονύχηδες που έχουν πέσει με τα μούτρα στις μεγάλες τουριστικές μονάδες και πιέζουν για να τις "καταπιούν".
Αυτές τις αλήθειες επιδιώκουν να αποκρύψουν και γι' αυτό κάθε χρόνο διαβάζουμε και ακούμε τα στοιχεία που θέλουν ή τα στοιχεία που χρησιμοποιούν για να σκεπάσουν την αποτυχία τους και σε αυτόν τον τομέα. Η δήθεν αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρεται αν οι τουριστικές επιχειρήσεις θα μείνουν σε ελληνικά χέρια, δεν απασχολείται με λεπτομέρειες όπως η ανάπτυξη της οικονομίας από Έλληνες για Έλληνες, δεν σκέφτηκε ποτέ να μειώσει την ανεργία μέσω της απασχόλησης στον τουρισμό.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι τουρίστες αυξήθηκαν όχι μόνο στα νησιά αλλά και στο Μαξίμου…
