Η αρχή γίνεται σήμερα από το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες.
Ο Νίκος Δένδιας πρόκειται να θέσει στους ομολόγους του το ζήτημα του συμφώνου Τουρκίας-Λιβύης, για το οποίο πάγια θέση της Αθήνας αποτελεί πως είναι άκυρο κι έτσι δεν παράγει έννομα αποτελέσματα που να δεσμεύουν μεταξύ άλλων και την ελληνική πλευρά.
Ιδανική πλατφόρμα για τον σκοπό αυτό είναι το άτυπο πρόγευμα εργασίας, στο περιθώριο των εργασιών του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, στο οποίο συμμετέχουν πάνω από 20 υπουργοί Εξωτερικών με θέμα τη διεύρυνση. Μπορεί η πρωτοβουλία να εντάσσεται σε μία σειρά ενεργειών της ελληνικής διπλωματίας να στηρίξει εμπράκτως την ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων, αλλά οι εξελίξεις στο ελληνοτουρκικό μέτωπο μετατοπίζουν την ατζέντα.
Η κυβέρνηση πρόκειται άλλωστε να διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι δεν αναγνωρίζει τη συγκεκριμένη συμφωνία και πως θεωρεί ότι δεν είναι συμβατή με το Διεθνές Δίκαιο, επιδιώκοντας να έχει στο πλευρό της την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες δυνάμεις, με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και τη Ρωσία να έχουν πράγματι διακηρύξει ήδη την αντίθεσή τους στα σχέδια της Άγκυρας.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα θέσει το ζήτημα στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη και Παρασκευή στις Βρυξέλλες, καθώς και γενικότερα την κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα, ζητώντας μια σαφή καταδίκη της Τουρκίας από τους εταίρους.
Ενδιαμέσως, εξάλλου, η κυβέρνηση θ’ αποστείλει επιστολή στον ΟΗΕ, με την οποία επίσης θα διακηρύττει την αντίθεσή της στη συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης και τη μη αναγνώρισή της. Την ίδια στιγμή, την Αθήνα θα επισκεφθεί ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου της Λιβύης, ο οποίος ανήκει στη σφαίρα επιρροής του Στρατηγού Χάφταρ και όχι της κυβέρνησης της χώρας που προχώρησε στη συμφωνία με την Τουρκία.
Στο εσωτερικό μέτωπο, την Τρίτη θα συνεδριάσει το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, στο οποίο ο κ. Δένδιας θα ενημερώσει τους εκπροσώπους όλων των κομμάτων. Το ζητούμενο κυρίως για την πλευρά της κυβέρνησης δεν μπορεί να είναι άλλο από τη συναίνεση, με την αντιπολίτευση και ειδικά τον ΣΥΡΙΖΑ να εκφράζει μεν την κριτική του κατά της κυβέρνησης για συγκεκριμένους χειρισμούς, αλλά σε γενικές γραμμές να μην ανεβάζει τους τόνους και να μη δίνει την αίσθηση του επείγοντος και ότι η ελληνική πλευρά είναι αυτή που πιέζεται από τις ενέργειες της Άγκυρας. Το ίδιο θέλει να πράξει και η κυβέρνηση κι αυτός φαίνεται πως είναι ένας από τους λόγους που προσώρας αποκλείεται το ενδεχόμενο σύγκλησης του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών.