15 Οκτωβρίου. Παγκόσμια Ημέρα Λευκού Μπαστουνιού. Ο Βαγγέλης Αυγουλάς με ένα πλούσιο βιογραφικό, δικηγόρος, και εκτός όλων των άλλων είναι Τακτικός Εκπρόσωπος στην Ελλάδα της Διεθνούς Οργάνωσης VIEWS για νέους με προβλήματα όρασης.
Μεγάλωσε με μια αρχή από την οικογένειά του. Αυτό ήταν και το όπλο του. «Το παιδί που γεννήθηκε τυφλό θα μεγαλώσει όπως τα άλλα παιδιά». Και τα κατάφερε, τα καταφέρνει και μέσα από το usay.gr περνάει μηνύματα αισιοδοξίας, μηνύματα γεμάτα από ζωή.
του Δημήτρη Γιαγτζογλου
«Το λευκό μπαστούνι είναι αυτό το πολύ απλό εργαλείο που έχει κατασκευαστεί εδώ και δεκάδες χρόνια και εκπαιδευόμαστε οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης να το χρησιμοποιούμε για να εντοπίζουμε τα εμπόδια στον δομημένο χώρο, τους δρόμους, τα πεζοδρόμια, και να τα αποφεύγουμε χωρίς ατυχήματα. Είναι το σύμβολο της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας μας. Για αυτό και θέλω να δώσουμε ένα μήνυμα αισιοδοξίας παρά τα πολλά προβλήματα που καθημερινά μας περιτριγυρίζουν. Δεν πρέπει να νιώθουμε για κάποιους ανθρώπους με προβλήματα όρασης που ζουν κάπου μακριά μας. Είμαστε άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Βγήκαν κάποια στοιχεία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, για πρώτη φορά για τους ανθρώπους με προβλήματα όρασης. Αναφέρεται, λοιπόν, ότι 2,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη, βλέπουν λίγο ή καθόλου. Υπάρχουν παθήσεις που μπορεί να οδηγήσουν κάποιον σε πρόβλημα όρασης και κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί στη ζωή του από την μια μέρα στην άλλη. Ο καθένας από κάποια ασθένεια ή ατύχημα μπορεί να βρεθεί στην θέση μας».
Τι λάθη κάνουμε συνήθως όσοι βλέπουν και συναντήσουν ένα τυφλό;
«Εμείς οι άνθρωποι με αναπηρίες δεν έχουμε οδηγίες χρήσης στην πλάτη μας για το πώς να μας συμπεριφερθεί σωστά ή να μας βοηθήσει σωστά κάποιος. Αρκεί, όμως, πάρα πολύ απλά να μας ρωτήσετε αν θέλουμε κάποια βοήθεια αν μας συναντήσετε κάπου τυχαία, να απαντήσουμε αν θέλουμε ή όχι γιατί υπάρχουν και στιγμές που δεν θέλουμε βοήθεια και από εκεί και πέρα αν χρειάζεται θα σας πούμε κι εμείς αν χρειάζεται και πως μπορείτε να μας βοηθήσετε. Δεν μιλάμε ποτέ απλώς στον συνοδό, αλλά στον ίδιο τον άνθρωπο με το πρόβλημα όρασης. Δεν φοβόμαστε να χρησιμοποιούμε λέξεις όπως βλέπω, κοιτάζω, ρίξε μια ματιά. Εγώ βλέπω με τον δικό μου τρόπο. Για μένα σημαίνει αγγίζω, ακούω, μυρίζω, γεύομαι κάτι ή μπορείτε να δείτε εσείς οι ίδιοι για εμάς. Μέσα από μια καλή περιγραφή σας μας δανείζετε τα μάτια σας κι έχουμε κι εμείς την εικόνα σχηματισμένη όπως μας τη μεταφέρετε. Δεν πρέπει να αλλάζουμε θέση στα πράγματα όταν επισκεφτούμε τον χώρο ενός τυφλού ανθρώπου ή αν είναι συνεργάτης μας στο γραφείο ή συμμαθητής μας στην τάξη, χωρίς να τον ενημερώνουμε για την αλλαγή αυτή. Έχουμε συναντήσει και συμπεριφορές ασυνείδητων οδηγών που παρκάρουν οπουδήποτε. Παράδειγμα οι χαραγμένες κίτρινες πλάκες στα πεζοδρόμια οι οποίες στην ουσία χρησιμοποιούνται σαν οδηγοί για μπαστούνια μας και μας βοηθούν να προσανατολιζόμαστε. Όταν βρίσκουμε εμπόδια στα πεζοδρόμια, λοιπόν, είναι μεγάλο πρόβλημα. Κάποιοι λένε συγνώμη δεν ήξερα ότι αυτή την ώρα θα περάσει άνθρωπος με αναπηρία και πάρκαρα πέντε λεπτά. Δεν είναι ούτε απάντηση ούτε αντιμετώπιση αυτή».
Το έβαλε ποτέ κάτω; «Υπάρχουν καθημερινά πολλά εμπόδια και δυσκολίες που μας κάνουν να σκεφτούμε να τα παρατήσουμε. Έχω εκτός από την ελληνική και καναδική υπηκοότητα και θα μπορούσα από τα 18 μου να είμαι στο εξωτερικό και να έχω μια διαφορετική αντιμετώπιση, καλύτερη. Επέλεξα να μείνω εδώ και να παλέψω στα δύσκολα γιατί αγαπάω την Ελλάδα, εδώ έχω γεννηθεί, εδώ έχω κάνει τόσα πράγματα. Σίγουρα είχα ένα υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον. Το οποίο δεν είχε ούτε ιδιαίτερη μόρφωση, ούτε κάποια οικονομική άνεση. Το κλειδί ήταν αυτό που έλεγε, πως «το παιδί που γεννήθηκε τυφλό θέλω να ζήσει όπως όλα τα άλλα». Σκληραγωγήθηκα, έμαθα να μπορώ να μάθω να ζω μόνος μου, να μπορώ να κάνω όλα αυτά τα πράγματα παρά τις δυσκολίες για τις οποίες δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Αλλά με πείσμα, με θέληση,, με όρεξη για ζωή».
Πόσο βοηθούν τους τυφλούς οι νέες τεχνολογίες;
«Οι νέες τεχνολογίες δίνουν μεγάλες ευκαιρίες στους ανθρώπους με προβλήματα όρασης. Υπάρχει δωρεάν πρόγραμμα για τα κινητά μας τηλέφωνα και για τους υπολογιστές μας. Ότι δείχνει η οθόνη μας το κάνει αυτόματα φωνή. Άρα φωνητικά μπορούμε να ακούσουμε τι έχουμε γράψει ή τι μας έχουν γράψει, να μπούμε σε ιστοσελίδες, να ενημερωθούμε, να είμαστε ενεργοί στα social media,πρέπει να κυνηγήσουμε όλες αυτές τις δυνατότητες και να τις εξελίξουμε. Υπάρχει αθλητισμός για τα άτομα με αναπηρία, πολλές θετικές κατευθύνσεις που δίνουν διέξοδο σε μια δυσκολία που δεν την επιλέξαμε αλλά μας ήρθε».
Και το μήνυμα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Λευκού Μπαστουνιού. «Να σκεφτόμαστε διαφορετικά την όποια δυσκολία μας συμβαίνει, δεν σημαίνει ότι μας έτυχε το χειρότερο πράγμα στον κόσμο και κάνοντας δεύτερη, τρίτη, δέκατη σκέψη, μπορούμε να δούμε την ζωή με άλλα μάτια να βρούμε εκείνες τις εναλλακτικές που θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε το εμπόδιο που μας έτυχε και να συνεχίσουμε τη ζωή μας».