Σήμερα τα πράγματα είναι… ξεκάθαρα, καθώς τα αγοράκια φοράνε μπλε και τα κοριτσάκια ροζ.
Μόνο που τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι…
Γιατί, όσο και αν φαίνεται περίεργο σήμερα σε εμάς, κάποτε τα πράγματα ήταν… ανάποδα, καθώς ο διαχωρισμός των χρωμάτων ανάλογα φύλου, όπως τον ξέρουμε σήμερα έγινε μόλις στα μέσα του 20ου αιώνα.
Τα παιδιά φορούσαν ουδέτερα ρούχα, συνήθως λευκού χρώματος, τα οποία ήταν εύκολο να καθαριστούν και δεν κουρεύονταν μέχρι την ηλικία των 6-7 ετών περίπου.
Όταν έκανε την εμφάνισή του το μάρκετινγκ, το «Earnshaw’s Infants” Department» δημοσίευσε ένα άρθρο, σύμφωνα με το οποίο «το γενικά αποδεκτό χρώμα για αγόρια είναι το ροζ και το μπλε για τα κορίτσια.
Το ροζ θεωρήθηκε πιο… αποφασιστικό και έτσι αποφασίστηκε να φορεθεί από τα αγόρια, ενώ το μπλε που είναι πιο ντελικάτο και φίνο είναι κατάλληλο για τα κορίτσια».
Στη Βρετανία μάλιστα, οι στολές των στρατιωτών ήταν κόκκινες, γι” αυτό θεωρούσαν ότι ένα αγόρι αρμόζει να το ντύνουν μόνο με ροζ.
Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και μετά, η μόδα άλλαξε και έμεινε ίδια μέχρι τις μέρες μας, με το μπλε να σηματοδοτεί το αγόρι και το ροζ το κορίτσι.
Η καθηγήτρια Τζο Παολέττι του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, υποστηρίζει ότι θα μπορούσε να ισχύει το αντίθετο, καθώς η επιλογή των χρωμάτων για το κάθε φύλο δεν είχε καμία σχέση με τον συμβολισμό. Τα χρώματα αυτά προτιμούσαν οι Αμερικάνοι όταν ψώνιζαν ρούχα για τα παιδιά τους και η ζήτηση στην αγορά οδήγησε στην καθιέρωσή τους.